Year: 2018

De maand juli bracht tropische temperaturen, maar  de werkzaamheden in de opvang gingen uiteraard gewoon door.

Frenchy, een grote Podenco die ooit  in zwaar ondervoede conditie het asiel binnen kwam en veranderde in een prachtige hond, geeft een demonstratie van hoe je koel kunt blijven in de hete Spaanse zon. Hij ligt indien mogelijk de gehele dag in het zwembad en volgt daarmee het voorbeeld van veel toeristen; geen betere manier om af te koelen in de heersende hitte.

Vorige maand plaatsten we een bericht over Isa, de hond die zo uitgemergeld was dat ze nauwelijks op haar poten kon staan en niet normaal kon lopen. Het lijkt er op dat Isa in een veel te kleine kooi was gehouden. Na veel aandacht en goede zorg van haar geweldige pleegmoeder is Isa een heel andere hond en ziet ze er al veel beter uit. We zijn haar pleegmoeder en alle mensen die gedoneerd hebben om in haar zorg te voorzien erg dankbaar, zonder deze hulp zouden we honden als Isa niet op deze manier kunnen blijven helpen.

Ook een update over Xander het angstige kleine katertje met een ernstige oogontsteking dat bij iemand voor de deur werd achtergelaten. Xander zit inmiddels een aantal weken in een pleeggezin en het gaat erg goed met hem. Hij is aangekomen in gewicht en heeft meer zelfvertrouwen gekregen. Pleeggezinnen zijn zo belangrijk om dieren te helpen te genezen en te socialiseren. De vooruitgang van dit jonge diertje is voor een groot deel te danken aan de goede zorg en liefde die hij nu ontvangt.  

 

Het hoogseizoen  is nu echt in volle gang, ook  voor het achterlaten van dieren bij de poort. In één weekend werden  3 volwassen honden en 4 pups achtergelaten bij de opvang. Twee van de honden waren vastgebonden aan de poort en een hond stond vastgebonden aan de omheining aan de achterkant van de opvang. Dat diertje had  geluk dat iemand haar heeft gezien in de hitte.  De hond zit nu in een tijdelijk pleeggezin. De 4 pups zijn zo’n 5 weken oud, ze zijn achtergelaten in de volle zon in een vervoersmand aan het einde van de weg die naar de opvang leidt. Weer hadden we het geluk dat een man hen opmerkte in het voorbijgaan en naar de opvang bracht. Gezien het feit dat voor deze kleintjes te risicovol is om op deze leeftijd in de opvang te zijn, bevinden ze zich in een pleeggezin bij een erg aardige dame.

 

Crumble werd kort geleden bij de opvangpoort achtergelaten. In slechts enkele dagen kroop dit timide, halfwilde kleine kereltje uit zijn schulp.  Gezien het feit dat kitten Crumble wat eenzaam werd alleen, is dit kleine zwart-witte poesje vanuit een pleeggezin naar de cattery gekomen om hem gezelschap te houden. Het is een erg lief dametje dat we de naam Apple hebben gegeven. Langzaam beginnen de twee aan elkaar te wennen en te spelen, vooral Apple kan er geen genoeg van krijgen. Wie is er nu niet dol op deze appel en kruimel combinatie?

Hoewel we ons uiterste best doen, blijkt onze cattery niet voor elke kat de meest geschikte plek te zijn, zoals nu het geval is voor deze volwassen poes die afgelopen maand bij de opvang werd achtergelaten. Het arme dier is doodsbang in de cattery. De dierenarts heeft haar nagekeken en geen  gezondheidsproblemen gevonden, maar de poes is enorm depressief en eet nauwelijks. We zoeken nu dus met spoed een rustig lokaal pleeggezin voor haar voor ze verder achteruit gaat. Het is triest om haar zo te zien. De poes laat zich wel oppakken en knuffelen, maar toont geen enkele interactie met ons. Het kan  zijn dat het dier van een geliefd persoon is gescheiden en mede daardoor in de depressie is geraakt.

 

Kleine kitten Indy heeft een slechte start gehad in het leven.Hij werd gevonden op het terrein van een druk vakantie complex in Mojacar, waar werd hij gepest door de volwassen zwerfkatten. Hier heeft hij een ernstig beschadigd oortje aan overgehouden. Na een kleine operatie is hij nu aan het herstellen in een tijdelijk pleeggezin, waar hij ook lekker naar buiten kan in een veilige omgeving.

Het is misschien al opgevallen dat er dit jaar erg veel kittens zijn gevonden, dan wel achtergelaten bij het asiel. De cattery barst uit zijn voegen en de pleegezinnen zitten vol. Maar ondanks dat genieten we natuurlijk volop van deze kleine en vertederende speelse diertjes. Jong als ze zijn hebben allen al duidelijk een eigen karakter en slim zijn ze ook.

Deze maand arriveerden er drie pallets met voer van topkwaliteit van onze trouwe sponsor MedicAnimal.
De hulp van MedicAnimal is van grote waarde voor PAWS-PATAS en draagt bij aan het gezond krijgen en houden van de asielbewoners. De container is weer goed bijgevuld met deze mooie gift. MedicAnimal: Bedankt!!

We mochten  weer leuke berichten ontvangen van honden die inmiddels geplaatst zijn. Het is inmiddels een jaar geleden dat we Bear en Misty zagen vertrekken met hun nieuwe baasjes. 
Ze werden geadopteerd door een echtpaar in Murcia en het was liefde op het eerste gezicht voor alle vier. Zoals je kunt zien zijn ze met hun neus in de boter gevallen. We denken dat het zwembad erg aantrekkelijk is voor hen. Wat een geweldige manier om af te koelen in de hete Spaanse zon.

Nuria, een hond die als pup in het asiel kwam en gedurende 7 maanden bij ons bleef, mocht begin 2014 naar Nederland, waar ze direct werd geadopteerd en omgedoopt tot Noor. Zij heeft een prachtig leven waarbij ze veel ruimte tot haar beschikking heeft en zij is tevens een zeer gewaardeerd lid van de familie, een geweldige hond. Zeer regelmatig mag ze mee het bos in met de aanspanning, waarbij zij ons demonstreerde hoe slim en gehoorzaam ze is. Noor zit achter in de kar en wacht totdat het bos is bereikt en zij eruit mag springen, om vervolgens mee te rennen in het tempo van het paard. Bang voor paarden is ze niet, de grote zwarte ruin heeft een schofthoogte van 1.75 m! Bij het signaleren van drie volwassen wilde zwijnen met een groepje jongen, kwam Noor toen ze geroepen werd onmiddellijk terug en sprong achter op de wagen totdat ze het sein kreeg dat de kust veilig was en weer op de grond sprong. Het paard reageerde niet op de lucht van de zwijnen en draafde rustig door, onverstoorbaar. Wat een mooie manier om op een prachtige zomeravond de hond uit te laten.

 

 

In de maand juni werden opnieuw veel  honden en katten opgenomen in onze opvang of in pleeggezinnen; geen zwerversbestaan meer voor deze dieren. Een deel van hen werd op straat gevonden zoals de 4 maanden oude pup Murphy en kleine, schattige George. Herder Cash werd  bij een krantenkiosk in het winkelcentrum uit de auto gegooid.

   

Het 8 weken oude katertje Xander werd vroeg in de ochtend bij iemand voor de deur achtergelaten. Het kleine kereltje is nagekeken door de dierenarts en heeft een ooginfectie. De kans bestaat dat Xander het oog zal moeten missen.

   

 

Na de verhalen van achtergelaten dieren delen we ook graag het vaak zo mooie eindresultaat van ons werk.

Oddie geniet van zijn heerlijke leven bij zijn nieuwe baasjes. Hij mag eigenlijk niet op bed liggen, maar is er toch stiekem opgekropen toen even niemand keek. We vermoeden dat hij werd aangemoedigd door zijn nieuwe zusje.

We ontvingen ook dit leuke bericht uit Engeland , waar Tito kort geleden zijn  thuis vond:
“We hebben deze grote jongen pas een week en het is alsof hij er altijd al geweest is. Ons gezin is weer erg gelukkig ondanks het feit dat we een aantal weken geleden onze prachtige Duitse herder Bella  verloren hebben. Tito is een erg tevreden jongen die al snel zijn plekje in ons gezin gevonden had. We zijn erg dankbaar en hebben al rondverteld over het werk dat jullie doen, hoe makkelijk het proces was om een hond uit Spanje te adopteren, de geweldige honden die jullie redden en dat zullen we ook blijven doen….The Evans family ”.

 

Voor 11 van onze kittens brak het mooie moment aan dat ze konden verhuizen van hun pleeggezin naar de cattery.
Op een leeftijd van 10 weken waren ze gespeend en oud genoeg om hun pleeggezin te verlaten.  Zoals van kittens te verwachten is en geheel in hun stijl hadden ze niet veel tijd nodig om zich thuis te voelen in de cattery.

   

 

Deze maand maakte we  kennis met Sess.  Een koppel dat met hun hond wandelde hoorde jankgeluiden uit een schuur komen. Toen ze gingen kijken zagen ze een hond opgesloten in de schuur zitten. Naarmate de dagen verstreken veranderde de situatie niet dus brachten deze mensen voedsel voor de hond en doopten hem Sess. Op een keer ontmoetten ze bij de schuur een jonge jongen.  De jongen vertelde dat hij de hond had gevonden als pup, maar hem niet mocht houden en hem daarom in de schuur had opgesloten.

Dit mogelijk het enige leven is dat Sess ooit heeft gekend. De jongen smeekte de mensen om de hond mee te nemen en dat was wat ze deden, om daarna op zoek te gaan naar een nieuw thuis voor Sess. Sess was uiteraard niet in een goede conditie en erg vermagerd. Na een bad en met goede voeding ging hij er al een stuk beter uitzien. Helaas moest deze mensen onverwacht terug naar Engeland en vroegen derhalve PAWS-PATAS om hulp. Na wat telefoontjes en geschuif binnen de kennels konden we een plekje vinden .  Ondanks alles wat deze hond heeft moeten doorstaan is het een erg lieve jongen die dol is op knuffels Volgens onze dierenarts is hij zo’n 2 jaar oud, dus alles wat deze hond kent is een leven opgesloten in een schuur, met af en toe wat voedsel als de jongen langs kwam. Voor Sess is zijn kennel nu een luxe verblijf met water, voer en veel contact met mensen.

Op 16 juni opende Veccio’s Seniorenparadijs bij Dierenopvang Koningen. Op dezelfde dag was tevens de “Open dag” van deze opvang. Verslag over deze bijzondere dag is lezen in het voorgaande stukje op de website.

We eindigen de maand met het positieve nieuws dat we Valerie uit Nederland in de opvang mochten verwelkomen.

Deze geweldige jongedame komt niet alleen drie weken vrijwilligerswerk doen, maar zij heeft voor haar komst ook nog 280 euro ingezameld. Een van onze pups, genaamd Topaz, heeft een heup die uit de kom is en dat euvel zal chirurgisch hersteld moeten worden. Het ingezamelde bedrag van Valerie is dus meer dan welkom en zal voor deze ingreep gebruikt worden. Valerie: heel veel dank voor je hulp en inzamelingsactie.

Zaterdag 16 juni jl. was een belangrijke dag voor de Dierenopvang Koningen in Balkbrug: De opening van Veccio’s Seniorenparadijs.

Veccio’s Seniorenparadijs is een nieuw deel van de opvang, een ruimte waar oude en/of gehandicapte honden in een huiselijke omgeving mogen leven, waarbij tevens een grote tuin voor hen aanwezig is. Mensen die belangstelling hebben om een oudere hond te adopteren kunnen hier kennis maken met de bewoners en tijd met hen doorbrengen in een rustige omgeving. Sommige oude honden kunnen een asiel-leven, hoe goed dat ook mag zijn, niet meer aan. De nieuwe opvang-mogelijkheid biedt een omgeving waar zij veilig en gelukkig kunnen zijn. Sponsors en veel particuliere donaties hebben de verwezenlijking van dit project mogelijk gemaakt. Een groot aantal vrijwilligers hebben ongelofelijk hard gewerkt om dit initiatief te realiseren.

 

Veccio was een stokoud hondje, (het oudste hondje dat PAWS-PATAS ooit heeft gehad). Hij was bij het asiel achtergelaten en was erg verdrietig.
Hij is een gezelschapshondje geweest, waarschijnlijk van een ouder iemand die was overleden of opgenomen en het hondje werd naar het asiel gebracht. Veccio kon het asiel-leven  niet aan en mocht met de manger van het asiel mee naar huis, waar hij zich een stuk beter voelde want dat leven kende hij.

Veccio had het geluk dat hij naar Dierenopvang Koningen mocht om daar de laatste maanden van zijn leven door te brengen. Die laatste maanden werden drie volle jaren en in die periode heeft hij diepe indruk gemaakt op een ieder die hem kende, een geweldig diertje dat met hart en ziel aan Astrid was verknocht en altijd bij haar was.

 

De opening was een feest, geweldig georganiseerd, goede weersomstandigheden en prachtig om zoveel mensen te zien die allemaal op een of andere manier hebben bijgedragen om de droom te verwezenlijken. Alles stond in het teken van Veccio: sleutelhangers, prachtige beeldjes voor de sponsors, Veccio stickers, T-shirts en zelf cup cakes met Veccio’s afbeelding, echt geweldig!

  

Gedurende de middag was de Open Dag van Dierenopvang Koningen. Zoals al gezegd, in welk jaargetijde dan ook, is het weer op de deze dag goed. De dag was druk bezocht en erg gezellig. Veel honden deden mee aan de hondenwandeling, altijd een vrolijk evenement. De PAWS-PATAS kraam, werd goed bezocht.

Voor ons weer erg leuk om onze ex-asiel honden die nu in Nederland wonen weer te zien. Thomasina, het mooie bruin-witte teefje, komt ons elk jaar bezoeken en wat heeft zij een mooi leven, ze ziet er prachtig uit. Zwarte Trinket hadden we vrijdag al gezien, hij enorm gegroeid sinds hij in mei arriveerde. Julian, een speciaal en oud hondje wat ook in mei arriveerde, was kort geleden aan zijn heup geopereerd (de operatie zou in Nederland plaatsvinden) en liep met een chique kleur kap op. Het gaat goed met hem, hij is vrolijk en zelfverzekerd. Hij was niet onder de indruk van alle herrie en drukte en sliep zich door het merendeel van de middag heen.

Al met al een lange en zeer geslaagde dag.  Nederland is een bijzonder honden Seniorenparadijs rijker!

De maand begon met een afscheid van drie van onze geweldige helpers. Deze keer waren het drie gewaardeerde vrijwilligsters die in één weekend tijd weer naar huis vertrokken.

Als eerste zeiden we “auf wiedersehen” tegen Josephine die terugkeerde naar Duitsland, waarop we kort erna ook “goodbye” zeiden tegen Sandra en Belinda, die terug reisden naar Engeland. De dames waren niet te stoppen: als ze geen kennels aan het schrobben waren, dan werd er wel met honden gewandeld. Het was de tweede keer dat Sandra vrijwilligerswerk bij ons deed en deze keer nam zij haar vriendin Belinda mee.

 

Goed nieuws is dat alle drie volgend jaar  weer terugkomen. Heel veel dank voor alle hulp die deze harde werkers hebben gegeven en……… tot volgend jaar!

We zijn altijd blij wanneer onze vrijwilligers terugkomen om nogmaals vrijwilligerswerk bij ons te komen doen. Dat is precies wat Tamara heeft gedaan, deze bijzondere dame uit België is voor de zesde keer! terug bij PAWS-PATAS.

We denken dan ook dat ze het hier naar haar zin heeft met onze honden en pups. Voor alle Paco Rabanne fans: dit is de vrijwilligster die hem heeft geadopteerd en zijn nieuwe thuis  gegeven nadat hij 9 jaar in de opvang had doorgebracht. We kijken er naar uit om alle verhalen over hem te horen. Welkom terug Tamara, we hopen dat je deze keer weer net zo veel plezier beleeft als in voorgaande jaren en zijn blij dat je er weer bent. Op de foto zijn Tamara en Paco te zien, omringd door foto’s van Tamara met enkele van onze opvanghonden.

Ook deze maand werden er  regelmatig dieren aangetroffen bij de opvangpoort, zoals deze twee honden en een volwassen kat. Er zat een bericht op de bovenkant van de katten-transport box geplakt waarop vermeld staat dat de kat gevaccineerd en gesteriliseerd is en behandeld is tegen parasieten. We waarderen deze extra kennis over haar, maar we zouden ook graag haar naam weten zodat we haar gerust kunnen stellen. Ze is nog heel erg overstuur door alles wat haar overkomen is. De kennels en de cattery barsten letterlijk uit hun voegen doordat er zoveel dieren achtergelaten worden.

  

 

Dan twee kittens van een maand oud die werden gered nadat ze gescheiden waren van hun moeder, die later dood gevonden werd. Ze waren er slecht aan toe, maar met intensieve medische zorg en enkele dagen goede zorg en aandacht van onze vrijwilligers in de cattery gaat het al veel beter met ze. Ze hebben nog een lange weg te gaan, maar we zijn erg tevreden met hun vooruitgang.

 

Ook kwam de lieve, kleine dame “Dulce”, Spaans voor “zoet” bij ons terecht. Ze was op zoek naar voedsel in een vuilnisbak toen ze gevonden werd door een van onze pleeggezinnen, waar ze nu in veiligheid verblijft. Ze is rond de 10 weken oud dus zal binnenkort haar vaccinaties gaan krijgen. Daarna hopen we dat ze snel geplaatst kan worden.

Sam werd in juni 2017 uit een auto gezet in Mojacar Playa en werd opgenomen in het asiel. In Juli kwam Pearl vanuit Nederland naar de opvang toe om vrijwilligerswerk te doen en Sam stal haar hart. Ze heeft velen uren bij hem gezeten om met hem te knuffelen, zijn vertrouwen te winnen en hem te laten voelen dat hij nu veilig was.
Toen het tijd was voor Pearl om naar huis terug te gaan was de band tussen haar en Sam enorm sterk. Pearl wist dat zij degene moest zijn die Sam zou adopteren en dat was dan ook precies wat ze deed. Helaas had Sam Leishmaniose en mocht daardoor nog niet naar het buitenland reizen. Na de maanden van behandeling was Sam klaar om naar zijn nieuwe thuis bij Pearl te reizen. Hij verliet de opvang in april waarna de twee weer werden herenigd. De foto’s spreken boekdelen.

Half mei arriveerde er een PAWS-PATAS transport in Nederland met 17 honden aan boord, waaronder twee groepjes van broers en zusters, die naar twee verschillende opvang centra gingen. Deze keer reisden er geen katten mee op de auto daar het vorige transport 16 katten mee had genomen. Van die laatste groep zijn er inmiddels al een behoorlijk aantal geplaatst. Twee mooie donaties van puppy voer gingen mee op de terugweg: veel dank aan de mensen die voer verzamelen en klaarleggen voor PAWS-PATAS.

 

Isa kwam in zeer slechte staat binnen, zwaar ondervoed en nauwelijks in staat om te lopen. De dierenarts denkt dat zij in een kleine kooi heeft geleefd en daardoor niet goed kan lopen en rechtop  staan. Maar Isa is taai en blijkbaar een vechter voor haar leven. Ze is opgenomen in een pleeggezin waar zij veel aandacht krijgt en met andere honden samen kan zijn. We zijn blij te kunnen melden dat het inmiddels een stuk beter gaat met haar: ze eet goed en begint al beter te lopen. Net op tijd gered!

  

Ondanks alle ellende die we zien en moeten opvangen blijft het altijd bijzonder en geweldig als een dier geplaats is en het asiel mag verlaten, gezond en klaar voor een nieuw en veilig leven. Met Paco duurde dat 9 jaar, maar uiteindelijk is het toch ook voor hem gelukt!

   

Rabbit, een ontsnapt Spaans kettinghondje, (De draai-musketon van de ketting hing nog aan haar halsband, gemaakt uit een broeksriem, om haar nek) stond op een dag voor de deur van de boerderij. Ca. 7 maanden oud, groot litteken op de buik, bang voor laarzen en zware schoenen en erg lief. Zij kon blijven en zo kwam er nog een hond bij de roedel. Rabbit hechtte zich sterk aan haar familie waaronder honden en katten en verzorgde alles wat jong was. Zij volgde haar favoriete mens overal, zelfs tot op een hoog staldak door de steile ladder op te klimmen. Naar beneden was wat lastiger….

Zij is altijd sterk bevriend geweest met een van de katten, Captain, die zelfs  een jong ratje voor haar ving en het voor Rabbit neerlegde. (“daar ben jij als hond te dom voor, ik haal er wel eentje voor je”)

  

Mastif Susana was even oud zodat de twee jonge honden samen alles deden wat jonge honden horen te doen, inclusief lange en ongeplande uitstapjes op de campo. Een vriendschap voor het leven was begonnen en dat mocht 13 jaar duren.

Beide honden werden samen oud. Rabbit werd door de jaren heen volledig doof en lijdt aan myelopathie waardoor zij langzaam de controle over haar achterhand verliest. Dit is al jaren gaande maar zij kon zich nog altijd goed redden en had veel plezier in het leven.

Toen stierf Susana eind december en Rabbit was begrijpelijkerwijze in shock. Na drie weken zoeken was het haar duidelijk dat Susana niet meer terug zou komen.  Zij  vergleed in een diepe depressie en wilde niets meer.  Niet opstaan, niet wandelen, niet reageren, ze leefde in een cocon van stilte en miste de non-verbale honden communicatie. Bijna haar gehele leven was ze samen met de grote Mastif, geen hond viel haar ooit aan met zo’n bodyguard en zij had dan ook een groot zelfvertrouwen en een grote bek als het op waaksheid aankwam. Dat was allemaal opeens over. Doordat ze niet meer wilde opstaan en lopen verergerden de gevolgen van haar kwaal en kreeg ze een tuig waarmee ze geholpen kon worden als ze moeilijk kon opstaan. Haar blik was dof en niets kon haar interesse nog opwekken. Captain deed zijn best en lag veel bij Rabbit, maar zonder resultaat.Het leek een kwestie van weken of korter totdat het echt niet meer zou gaan.

Op een dag zag Rabbit het kleed waar Susana op lag in de auto, haar oren gingen even overeind en ze kwispelde. Maar helaas,  er was geen Susana. Echter, die middag kwam er een grote hond binnen die zich heel rustig gedroeg. Rabbit werd opeens klaar wakker, liet haar oude hoektanden zien inclusief opgetrokken bovenlip en gromde, maar de nieuwe hond, spaanse mastif-kruising Leila, kende de regels en liet Rabbit de baas zijn.

Rabbit veranderde binnen twee dagen van een depressieve oude hond naar een vrolijke oude hond. Leila lag veel bij haar in de buurt, respecteerde haar en bleek goed gezelschap. Rabbit probeerde Leila elke keer aan het blaffen te krijgen want dát geluid kan ze nog horen, dus het was tijdelijk  lawaaiig maar dat trok snel bij.

De verandering, nu drie maanden geleden, was spectaculair en onverwacht groot: samen met Leila door het weiland lopen, mee willen wandelen, waaks doen tegen passerende fietsers en vooral de leidende oude teef spelen maakt dat Rabbit geen hulptuig meer draagt, geen hulp meer nodig heeft, veel meer beweegt en weer gelukkig is.  Op het dak klimmen is er niet meer bij, maar ze heeft aan kracht gewonnen. Hoewel de ziekte niet stopt zijn haar spieren weer zo sterk dat ze onafhankelijk kan doen waar ze zo goed in is: met hart en ziel een huis en erfbewakertje zijn.

 

De verbondenheid tussen dieren en het rouwproces bij verlies van een vriend is zo veel groter dan men zich vaak realiseert. Rabbit was klaar met leven maar heeft bijgetekend en geniet weer volop van het leven. Veel dank aan Leila.

Vrijwilligerswerk doen bij de PAWS-PATAS dierenopvang betekent deel uitmaken van een organisatie die levens veranderd. Ik heb kortgeleden 3,5 maand doorgebracht in deze geweldige dierenopvang, waar achtergelaten en verwaarloosde honden en katten van alle leeftijden,  hulp en een tweede kans op een nieuw leven krijgen. De opvang zelf bevind zich in een gebied met enkel velden rondom, waar ik een ideale pauze van het hectische bestaan in mijn geboortestad ervoer. Ik leefde omringd door en als buren met de honden en wijdde mijn dagelijkse leven  aan hun welzijn.

Een werkdag in de opvang is opgedeeld in 2 diensten (ochtend en middag) waarbij de prioriteit ligt bij de fysieke en mentale gezondheid van de dieren tijdens het schoonmaken van kennels, voeren, trainen en sociaal gedrag aanleren. Tijdens mijn eerste dagen werd ik opgeleid door een ervaren vrijwilliger die me steunde en me alles dat ik moest en wilde weten uitlegde.

Daarna werkte ik zelfstandig en vond een routine met de honden in mijn afdeling. Ik voelde me een compleet nieuwe hondeneigenaar en “de honden” veranderden in “mijn honden”.
Vrijwilligerswerk doen in deze opvang betekent niet alleen de dagelijkse taken uitvoeren, maar  tevens een hechte band opbouwen met de honden waar je voor zorgt en hen helpen te herstellen van mishandelingen of verwaarlozing. Het betekent ze aanmoedigen in de vooruitgang die ze boeken. Het betekent vrede en liefde te schenken aan honden in nood.  Het betekent verantwoordelijk zijn en tevens onvoorwaardelijke liefde te ontvangen en verliefd te worden. Maar het betekent ook de realiteit onder ogen zien in de gevallen van dierenmishandeling in Spanje.

Vreugde en verdriet gaan hand in hand, maar deze multiculturele groep aan vrijwilligers focust altijd op de positieve kant van het leven. Alle vrijwilligers, lokaal en tijdelijk, werken met toewijding aan een beter systeem voor dierenwelzijn in Spanje en houden de opvang overeind door samen hand in hand te werken. Ik ben trots te kunnen zeggen dat ik een deel ben geweest van dit internationale project. Het is verrijkend en hartverwarmend werk en ik ben blij je te hebben leren kennen, PAWS-PATAS!

  

                                   

Ook deze maand melden wij weer de ups en downs van PAWS-PATAS gedurende de maand april.

Deze uitgemergelde hond is gevonden in Turre, een dorp in de buurt van het asiel. Hij is in erg slechte conditie, letterlijk vel over been. Dit is niet de eerste hond die we in zo’n conditie binnen krijgen en vast ook niet de laatste.
We hebben hem de naam Oscar gegeven. We hopen dat we Oscar er weer bovenop krijgen en dat zal ook zeker lukken, maar het duurt vaak lang voordat een dier wat zó vermagerd is weer aan gewicht gaat winnen.

Er werden  weer verschillende dieren bij onze opvangpoort achtergelaten.

Een van hen een moederpoes met 5 kittens in een vervoersmand onder een kartonnen doos. Tevens 2 pups in een vervoersmand met een plastic zak er overheen om hen te beschermen tegen mogelijke regen.  Inmiddels gaat het goed met de genoemde kittens; voor drie van hen is er zelfs al een nieuw thuis gevonden.

     

De diertjes konden onder het plastic gelukkig nog goed ademhalen; ze waren geen zuurstof tekort gekomen. De mensen die deze dieren hebben achtergelaten hebben  wel geprobeerd om de kittens en pups tegen regen en koude te beschermen.

Nog twee nieuwe gezichten bij het asiel. Deze keer waren het “Buddy” de puppy en “Ollie”, een klein herdertje die vastgebonden aan een pilaar buiten de opvangpoort stonden. Helaas was er voor Buddy op dat moment geen plek in de quarantaine, elk mogelijke plek was volledig bezet. Voor hem zijn we dus weer op zoek gegaan naar een lokaal pleeggezin.

We hebben hier bij PAWS-PATAS het geluk dat er steeds geweldige vrijwilligers onze kant op komen om te helpen voor onze dieren te zorgen. Helaas komt dan ook weer de tijd om afscheid te nemen, deze maand van twee van onze vrijwilligers, Samira en Marie, beiden afkomstig uit Duitsland. Samira en Marie zouden ieder 4 weken bij ons verblijven, maar door de charmes van onze honden is Marie uiteindelijk 9 weken en Samira maar liefst 14 weken bij ons gebleven. Marie komt volgend jaar zelfs weer terug, waar we erg blij mee zijn. We zijn beiden dames erg dankbaar voor al hun harde werk en liefde voor de honden en hopen ook Samira weer terug te zien bij PAWS-PATAS.

  

We mochten  positieve berichten ontvangen over twee van de dieren die in maart mee op het transport naar Nederland  zijn gegaan.

Dennis, een nog jonge galgo-kruising werd half januari in het asiel opgenomen. Magertjes, wat voorzichtig maar lief naar mensen. Hij is zo te zien erg tevreden en gelukkig met zijn nieuwe leven.

 

Poes Victoria werd bijna onmiddellijk geplaatst en zo te zien heeft dit kleine katje de zaken al aardig op orde in haar nieuwe huis. Fijn voor de hond dat het hondenbed zó groot is dat er een poes én een hond in kunnen slapen.

 

Half april ging een transport met veel katten en een paar honden naar nederland en daarna naar de UK. Op de foto twee van de reizigers die het prima naar hun zin hebben in de nieuwe situatie.

 

 Helaas is er nog het trieste nieuws dat een van onze honden in een pleeggezin, Honey, is overleden. Honey was oud en ziek toen zij werd gevonden  Zij heeft de afgelopen 9 maanden in een zeer liefdevol pleeggezin doorgebracht nadat zij was achtergelaten in Los Gallardos. Het is bijzonder als mensen een dier willen opnemen terwijl zij weten dat de laatste periode is aangebroken. Daardoor heeft Honey nog geruime tijd een mooi en veilig bestaan mogen leiden.

Dit is Anna, een klein poesje dat heel veel geluk heeft gehad.  Anna werd gered uit een vuilnisbak in het dorpje Los Gallardos.
Het maakt duidelijk hoe sommige mensen naar jonge pups en kittens kijken: vuilnis. Het probleem wordt moeilijker daar er steeds meer ondergrondse vuilnisbakken komen waardoor er haast geen mogelijkheid is om de diertjes te redden.
Te jong om in de opvang te verblijven  is Anna nu veilig in een pleeggezin.

 

Afgelopen zondag organiseerden GINN en GF een Open Dag aan de Geffense plas in Oss. De weersverwachting was slecht, regen en regen. Dat was dan ook het geval gedurende de morgen maar tegen de verwachting in klaarde het later op en was het gedurende de middag droog. Het was erg druk, heel veel mensen en nog veel meer honden, geweldig.

Enkele ex PAWS-PATAS honden kwamen de  kraam bezoeken zodat we weer mochten genieten van hun aanwezigheid en opnieuw konden zien hoe goed het met hen gaat.  Dank aan GF en GINN voor een goed georganiseerde en geslaagde dag!

Recent zijn er in Spanje aanpassingen op de “Wet tot bescherming van dieren” ingevoerd.

Ratificatie van het besluit op de Europese Conventie over de bescherming van huisdieren (1987) was voorgesteld in Spanje in 2007 en is nu als wet aangenomen.

De bestaande wet ter bescherming van dieren is van kracht voor elk dier, of het nu een gezelschapdier, vee of wilde dieren betreft. De aanpassingen in de wet zijn specifiek bedoeld voor gezelschapsdieren.  

De boetes  variëren van € 75 tot
€ 30.000.   Met een geschat aantal van 140,000 achtergelaten honden  per jaar (over katten wordt geen schatting gegeven) is het van belang dat de plaatselijke autoriteiten meer mogelijkheden krijgen om in te grijpen.

 

Enkele voorbeelden van delicten opgenomen in de  aanpassingen,

• De organisatie van of het laten deelnemen van een hond aan hondengevechten kan worden beboet tot € 30.000.
• Asielen wordt niet meer toegestaan om dieren anders dan voor medische reden af te maken, iets wat op grote schaal gebeurt in de perrera’s. De verplichte tijd om een dier te houden van 10 of 20 dagen is afgeschaft.
• Boetes tot € 2000 kunnen worden opgelegd voor het niet volgen van de regels voor vaccinaties, het niet voldoende voeren, het houden van dieren in slechte omstandigheden, terwijl het niet hebben van de verplichte papieren met een boete van € 500 kan worden bestraft.

 

• Verwijderen van oren, staart, tanden, nagels en stembanden is nu verboden evenals  het weggeven van dieren als “prijs”. Elke operatie moet gebeuren door een dierenarts onder lokale of volledige anesthesie,  onnodig ingrijpen is verboden.  De procedure om een dier af te maken moeten plaats vinden onder volledige narcose. In noodgevallen mag worden ingegrepen door een competent persoon als er geen veterinaire hulp voorhanden is, maar alleen als middel om verder lijden te voorkomen. Verdrinking, verstikking (denk aan ophanging), elektrificatie en vergif zijn verboden. Het weggeven van een dier aan een kind onder de 16 jaar mag alleen als de ouders of verzorgers toestemming geven.

Spanje heeft zich nu verplicht om informatieve programma’s op te zetten over het houden, fokken, training en handelen in dieren. Ook het gebruiken van dieren voor shows, advertenties, wedstrijden en shows wordt aan regels gebonden.

Dit is allemaal goed nieuws maar hoe en  wanneer  de invoering van de wet gaat plaatsvinden is voorlopig nog een vraag. De autonome provincies moeten allen gaat bekijken in hoever hun  regulering aan de nieuwe eisen voldoet en wat de aanpassingen moeten zijn.

Of de  commerciële  honden/katten vangers zich aan de wet kunnen en vooral  willen houden valt te bezien daar deze bedrijven meestal zijn gebaseerd op een beleid van afmaken na 10 of 20 dagen.

De wet geeft  meer mogelijkheden voor het melden van overtredingen zoals eerder vermeld. Iedere burger heeft het recht om melding of aangifte te doen van verboden situaties waarbij de lokale overheden een reactie zullen moeten geven.

 

Er is nu een sterkere legale basis om misbruik en wreedheid alsmede verstoting van huisdieren aan te kaarten en geregistreerd te krijgen en dat is een goede ontwikkeling.

Noot: alle geplaatste foto’s bij dit artikel zijn gemaakt van dieren die door  PAWS-PATAS  zijn opgenomen.

 

 

 

 

 

In de maand maart werden er veel dieren achtergelaten bij de poort van de opvang.
Onze intake unit zat gedurende deze maand dan ook helemaal vol, hetgeen betekende dat er honden in benches moesten verblijven tot er kennels vrijkwamen of er een pleeggezin was gevonden.

 

 

Een van de honden, die we Marcus hebben genoemd, heeft een nare huidaandoening. Hij werd op de dag van binnenkomst nog bekeken door onze dierenarts. Goed nieuws is dat zijn huidaandoening behandelbaar is en zijn kuur is al begonnen.

Julian, het hondje met de aandoenlijke onderbeet, werd gelukkig nog op tijd gevonden door de vrijwilligers toen zij aan het eind van een dag naar huis toe vertrokken. Er was slecht weer met regen en sterke wind op komst, maar toen was Julian toen al veilig binnen met een warm bed tot zijn beschikking.

Op weg naar de opvang vonden 2 vrijwilligers dit schattige, kleine hondje dat extreem bang en trillend tegen een muur van een nachtclub aan zat. We hebben gecheckt of hij een chip of halsband met zijn naam had, maar dit bleek niet het geval. Toen het hondje eenmaal aankwam in de opvang is hij in zijn warme mandje gekropen en heeft hij vervolgens de hele ochtend geslapen. We hebben hem de naam Fudge gegeven.

 

Inmiddels is het kittenseizoen van start gegaan.
Zo werden deze 2 moederloze kittens van pas 3-4 weken oud gevonden. Gelukkig hebben we een ervaren pleegouder voor hen gevonden die het op zich heeft genomen de kleintjes groot te brengen. Dankzij de zorg die de flessenbabies ontvangen gaat het inmiddels goed met hen.

 

Een mooie dag brak aan voor een van de favorieten in de opvang, onze Titus ging eindelijk naar zijn nieuwe thuis!
We missen hem allemaal, maar weten dat hij een geweldig leven tegemoet gaat en daar gaat het uiteindelijk allemaal om.

 

We mochten ook nog dit mooie bericht van de baasjes van Tossa ontvangen:
“Tegen kerst 2001 kwam onze Tossa met haar broertje (toen nog Minnie en Micky geheten) vanuit Spanje middels Paws naar NL. Tossa is nu ruim 16,5 jaar oud, loopt wat moeilijker op de achterhand en heeft een beste vetbult, maar verder is het in al die tijd een leuke, sociale vriendin gebleven, kerngezond, tikje eigenwijs – top!”

 

Het is duidelijk dat we erg blij zijn met zulk goed nieuws, een hond uit ons asiel die inmiddels al zó oud is en nog altijd gezond en eigenwijs. Haar vacht is ook nog prachtig om te zien zoals dat vaak het geval is bij een Husky, want Tossa is een Husky kruising. Veel dank aan haar bazen die haar zo goed verzorgen en tevens de moeite hebben genomen om ons te informeren dat Tossa nog altijd een topper is.

Half maart vertrok er een transport met honden en katten aan boord naar Nederland. De rit verliep vlot en zonder problemen ondanks de stormwaarschuwing en alle dieren werden bij hun respectievelijke opvang adressen afgegeven. Er gaat heel veel werk in de voorbereiding zitten, maar het is het allemaal waard als we de bus weer de weg zien op gaan naar Nederland. Elk dier heeft een eigen verhaal en allemaal krijgen ze een nieuwe kans. Het blijft altijd een bijzonder moment als de auto op de bestemming arriveert. Inmiddels zijn er al heel wat van de reizigers geplaatst!

  

 

Er lag in Nederland tevens een berg donaties te wachten op de transport-bus om mee terug te worden genomen naar het asiel. Gelukkig zijn onze chauffeurs handig in het laden van de bus, tot aan de nok toe vol. Prachtig en heel veel dank aan al die mensen die spullen voor het asiel hebben verzameld.
We kunnen niet genoeg benadrukken hoe geweldig we het vinden dat de coördinator van dit alles, (hij is tevens een top-verzamelaar van dingen die hard nodig zijn), er elke keer weer voor zorgt dat er genoeg ligt te wachten om mee te gaan.

In de herfst van vorig jaar werd deze poes met vier jonge kittens gesignaleerd in de tuin van een appartement in een besloten buurt. De eigenaar van de tuin voerde de poes en het dier bleef met haar kittens in de buurt. Iedereen kreeg een naam: poes Joy, Jason, Jerry, Jada en Joey. Helaas werd kitten Joey op een kwade dag door een hond gegrepen. Het diertje was zo zwaar verwond dat de dierenarts het katje moest laten inslapen. Twee andere bewoners besloten ook te helpen en toen de winter aanbrak zette een van hen een overdekte kooi met dekens erin op een beschutte plek in haar tuin zodat de poes en kittens een droog en niet te koud onderkomen hadden. Daar werd  ook gevoerd en een oogje in het zeil gehouden. Een oplossing voor de lange termijn was gewenst en er werd besloten om de alle dieren te steriliseren zodra ze daar de leeftijd voor hadden. De kosten hiervoor werden opgebracht door de genoemde buurtbewoners! Poes Joy en haar dochter Jada waren het eerst aan de buurt, zodat geen van hen een nieuwe lichting kittens kon produceren.

    

Jason en Jerry werden enige tijd later gecastreerd. De familie moest wel gesocialiseerd worden om een kans te maken om te worden geadopteerd. Dat is een langzaam proces maar we mogen nu stellen dat met geduld, verstand van katten en een vriendelijke huiskat (ex-PAWS-PATAS kat) het project geslaagd is. De voordeur van het huis stond vaak open en af en toe waagde een van de kittens zich heel even in huis. Dat werd steeds een beetje langer, het comfort van een stoel of bank werd onderkend en op een goede morgen lagen er opeens twee kittens op een bed naast de vriendelijke huispoes. Inmiddels was Jason de voorloper qua sociaal gedrag. Hij vond het heerlijk om door een van de buren met een zachte bezem over zijn rug te worden geaaid en liet zich ook als eerste van de kittens oppakken. Joy wil het liefste buiten wonen maar heeft een hechte relatie met een van de mensen. Zij wordt door twee families gevoerd en de kosten worden gedeeld. Jada heeft  na een infectie een neurologische afwijking waardoor ze haar kopje wat scheef houdt. Er is een goede kans dat een van de buren haar gaat adopteren. Jason is afgelopen week met het maart-transport naar Nederland gekomen en is nu voor adoptie beschikbaar. Misschien volgt Jerry hem nog een keer naar het hoge noorden.

Dit verhaal is een prachtig voorbeeld hoe mensen met hart voor dieren samen een slechte situatie (zwerfpoes met nest kittens en het risico van uitbreiding van zwerfkatten) kunnen oplossen. Soms gebeuren er goede dingen en die moeten ook worden vermeld.

Het was een bijzonder groepje poezen. Tijdens de avondwandeling liepen er minimaal 6 poezen mee: de hele familie van Joy en dan nog de huiskatten die behoefte hadden aan een ommetje. Ik heb twee keer zo’n wandeling mee gemaakt en het was feest om alle diertjes mee te zien lopen, in bomen klimmend en met elkaar spelend. Eind goed al goed.