Maandoverzicht november 2018 bij PAWS-PATAS

Begin deze maand werden deze twee doodsbange kittens achtergelaten vlak bij de rivier die langs de opvang loopt.  Na vier dagen in de opvang zijn de kleintjes nog erg bang en het is duidelijk dat ze een huiselijke omgeving nodig hebben om te kunnen ontspannen en vertrouwen te krijgen. Voor dit soort gevallen  zijn lokale pleeggezinnen van groot belang.

Deze kittens werden in de ochtend gevonden in een boodschappentas.  Voor het enige katertje staat er al een nieuw baasje te wachten. De kittens hebben ontdekt hoe lekker warm hun nieuwe labrador vrienden zijn om tegenaan te liggen,  levende kruiken. Een leven als kat en hond kan erg aangenaam zijn.

  

Deze  kleine poes van zo’n 10 weken oud werd over een muur heen iemands tuin in gegooid. Gelukkig zijn er geen kneuzingen of botbreuken veroorzaakt door de val. Het katje was sterk vermagerd en beefde van angst, maar na een week goede zorg, aandacht en voeding nemen haar zelfvertrouwen en gewicht weer toe. Ze zit nu zelfs graag bij iemand op schoot.

 

De opvang is wederom hard getroffen door een flinke storm, gepaard met ongekend heftige regenval. Sommige kennels stonden gedeeltelijk onder water, er traden lekkages op en de elektriciteit viel tijdelijk uit. De weg die naar de opvang loopt werd het hardst getroffen. De kleine rivier die aan de voorkant van de opvang loopt werd een woeste stroom en heeft de toegangsweg opnieuw volledig vernietigd. Buiten dat is er behoorlijk wat schade aangericht op het terrein en aan de gebouwen. Enkele jaren geleden is er een auto meegesleurd van de toegangsweg toen de rivier  heftig te keer ging. De auto moet uiteindelijk in  zee terecht  zijn gekomen want er is nooit meer een spoor van vernomen. Wateroverlast van de omvang zoals de afgelopen week hebben we nog nooit eerder meegemaakt. De hoeveelheden water zijn niet af te voeren daar het water nu zo hoog kwam dat zelfs de poort en het voorterrein blank kwamen te staan. Alle honden en katten bleven droog en veilig, een kleine groep vrijwilligers heeft enorm hard gewerkt om ervoor te zorgen dat ieder dier veilig, warm, droog en gevoed was. We zijn hen erg dankbaar voor hun inzet in deze weersomstandigheden waarbij kou en vocht het werk zwaarder maken. Inmiddels is er een technisch plan uitgewerkt om de weg te verhogen en te versterken zodat in de toekomst het asiel altijd bereikbaar zal blijven.

 

De overstromingen  waren nog maar net achter de rug toen deze vijf reutjes ‘s nachts bij de poort werden achtergelaten in twee fruitkratjes. Toen de vrijwilligers bij de opvang aankwamen zaten de diertjes te rillen van de kou. Gezien het feit er momenteel geen kennels vrij zijn en de opvang geen geschikte plek is voor jonge pups zoeken, we weer met spoed een lokaal pleeggezin.

Zorro, een drie jaar oud reutje, mocht dit najaar naar Nederland. Bij aankomst in de opvang werd er eerst lekker gerend en gespeeld, daarna gegeten en toen ging Zorro de kennel in met zijn PAWS-PATAS kennelmaatje Yvette. De twee vonden de huisvesting en de manden bijzonder comfortabel en vielen direct in slaap. Inmiddels heeft Zorro een nieuw huis en familie en zo te zien gaat dat erg goed. De overgang van een droog landschap naar een echt bos om te wandelen wordt gewaardeerd, zoveel te zien en zoveel nieuwe geuren. Het blauwe harnas met lijn is mooi gekozen qua kleur en staat goed. Prachtig om te zien dat Zorro nu een goed en veilig leven heeft gekregen.

Ondertussen gaat het dagelijkse leven in onze kennels en cattery gewoon door. Onze cattery katten genieten van hun ontbijt, hun favoriete tijd van de dag. Wij en zij zijn iedereen die voeding voor hen gedoneerd hebben erg dankbaar.

Noor, een van onze pups uit het verleden, leeft al jaren een fantastisch leven in Nederland. Noor mag mee met paard en wagen en loopt los mee. Dat kan alleen met een gehoorzame hond en dat is Noor. Hier toont ze hoe keurig ze gaat zitten en op de plaats blijft als dat even moet. Noor is niet alleen een slimme hond, zij is daarbij ook nog mooi om te zien en op deze foto zelfs stoer.

 

Twee bijzondere verhalen

Ola.
Ola is een negen jaar oude Spaanse Mastiff die een leven lang  kettinghond was. Zij werd als pup aan een korte ketting gelegd om daar vervolgens meer dan acht jaar te blijven. Een Spaanse vrouw trok zich het lot van Ola aan en sprak drie jaar  lang regelmatig met de eigenaar om te trachten de hond los te krijgen en mee te nemen.  Indien mogelijk samen met de jonge mastiff kruising Namibia die met haar acht maanden inmiddels ook al geruime tijd aan de ketting zat. Uiteindelijk mochten beide honden vertrekken! Ola’s wereld was heel klein geweest, zonder aandacht of vriendschap van mensen.  Zij kruipt nu langzaam uit haar schulp, een goede wasbeurt is geen probleem en ze wil zelfs al spelen en komt dan héél voorzichtig een spelletje tikkertje met je doen. Deze hond kan nooit in een huis leven of opgesloten worden, zij verdient ruimte en gezelschap van andere honden. Ola  heeft eindelijk geluk: zij mag naar Nederland komen waar zij wordt opgenomen in een groep mastiffs die in groepsverband op een heel groot terrein leven. Uiteraard met alle voorzieningen van huisvesting, beschutting en contact met mensen. Een bestaan wat elke Spaanse Mastif geweldig vindt: ruimte, terrein om te bewaken, een sociale structuur met andere honden en geen dwang. Ola mag het laatste deel van haar leven veilig en in grote vrijheid doorbrengen. We zijn de mensen in Nederland die er gezamenlijk voor hebben gezorgd dat Ola kan komen erg dankbaar. Ook Namibia mag in de nabije toekomst naar Nederland komen om een veilig en goed leven te gaan leiden. Soms loopt het goed af voor kettinghonden en krijgen zij alsnog een gelukkig leven.

Greyback.
Greyback is een oudere husky/herder kruising. Greyback was een hond met een huis en een baas totdat zijn leven overhoop werd gegooid. Zijn baas overleed en Greyback´s leven zou ingrijpend veranderen. In Spanje wordt een overledene de dag na overlijden begraven en zo geschiedde het ook  met de baas van de hond. Greyback volgde de begrafenisstoet die te voet naar het kerkhof ging, maar ging na afloop van de begrafenis niet terug naar huis.  
De hond bleef bij het graf van zijn baas, dagen aaneen. Omwonenden voerden hem af te toe en zo kon de hond overleven. Drie maanden verstreken en Greyback was en bleef bij het graf. De lokale politieagent besloot een oplossing te zoeken voor de hond en verklaarde dat hij het dier zou doodschieten. De vrouw die ook Ola redde hoorde dit en ging direct naar het kerkhof om de hond mee te nemen en zo ontliep Greyback de geplande executie. Dat is nu drie jaar geleden. Grayback leeft met veel andere honden en katten bij de vrouw die zijn leven heeft gered. Hij mag vrij los lopen maar gaat nooit ver weg. Als je Greyback ontmoet, merk je dat de hond je intens observeert om vervolgens zijn eigen weg te gaan. Hij heeft zich gehecht aan zijn familie, maar het is merkbaar dat er nog altijd een zekere triestheid om hem heen hangt die niet meer zal verdwijnen.  Greyback is een bijzondere hond, een persoonlijkheid met waardigheid en rust, correct maar afstandelijk naar elke vreemde.