Month: March 2017

De laatste maand is er weer een piek in het dumpen van pups bij het PAWS asiel.

 

Twintig pups in een maand achtergelaten is echt genoeg voor elke organisatie en zeker voor PAWS wat – in tegenstelling tot wat soms wordt gedacht – geen groot asiel is. Het meest nijpende probleem is het veilig huisvesten van de diverse pups. Elk individueel achtergelaten volwassen dier en elk nestje  moeten in aparte intake-kennels worden gehouden.

Er mag geen contact tussen de dieren zijn, de verzorgers moeten alle voorzorgsmaatregelen nemen om
verspreiding van ziekten tegen te gaan en dat is bewerkelijk en tijdrovend maar geeft ook aan dat de mogelijkheden van het asiel beperkt zijn. Er staan geen lange rijen intake kennels op het terrein dus er is een limiet aan wat veilig kan worden opgenomen.

Pleeg-gezinnen zijn van groot belang om de nieuw aangekomen diertjes op te nemen maar ook dat kent grenzen. Soms moeten pups noodgedwongen tijdelijk in grote draadkooien die afgedekt zijn worden gehouden om de eerste
afzonderingsperiode door te komen.

We komen ook pups tegen die
duidelijk opvolgers zijn van broers en zusjes die hen al voor zijn gegaan. De tweede lichting Sharpeis is daar een voorbeeld van.

 

Helaas laten de dumpers nooit een adres achter zodat we zelfs niet kunnen aanbieden om te helpen met sterilisatie van de teef die het nest produceert. We weten tevens dat niet alleen Spanjaarden dieren achterlaten maar dat mensen uit noordelijke EU landen ook pups en volwassen honden bij PAWS neerzetten zonder er een envelop met het geld wat nodig is om te helpen met de kosten die door PAWS worden gemaakt.

    

PAWS voert een beleid waarbij elk dier, kat of hond, ouder dan 6 maanden wordt gecastreerd/gesteriliseerd. Dat is zelfs geen verplichting voor de Nederlandse asielen maar PAWS doet het om te voorkomen dat geplaatste dieren toch reproduceren.

Het verminderen van de zwerfdieren populatie en het lijden van zwerfdieren is, na de directe opvang, een van de prioriteiten van het beleid van PAWS.

Als u specifiek wilt bijdragen aan het sterilisatie beleid van PAWS kunt u via de Spaanse PAWS bankrekening hier een gift overmaken onder vermelding “bijdrage sterilisatie programma.

Ondertussen gaan weer wij proberen ook de laatste groep jonkies veilig door de eerste kwetsbare periode heen te loodsen in de hoop hen na enkele maanden als gezonde jonge peuters te kunnen plaatsen in een nieuwe omgeving, een eigen huis waar zij welkom zijn. Een deel zal ongetwijfeld gaan emigreren naar Nederland!

In Spanje werden honden van oudsher vooral gebruikt om te werken, bewaken of te jagen. Deze “notities uit Spanje” gaat over de werkhonden van de schaapsherders. Wil je weten hoe het leven van deze honden eruit ziet? Lees dan verder: Notities uit Spanje – Maart 2017

Het aantal honden en katten dat wordt geboren in Spanje overschrijdt verre de vraag. Castratie/sterilisatie van dieren is niet populair in Spanje, men denkt dat het slecht is voor het dier of dat het niet meer zal willen werken. En het kost geld, pups en kittens weggooien is goedkoper.

Bij de jachthonden worden veel  honden na eén seizoen van de hand gedaan of achtergelaten dan wel opgehangen. Het laatste is een zeer wrede traditie, verboden bij de wet maar moeilijk te controleren. Er zijn ongeveer een 500.000 Galgo’s in Spanje waarvan er per jaar ca. 50.000 worden verstoten of gedood. Het aantal Podenco’s en pointers is niet bekend maar ook hen wacht verstoting/doding.

Het aantal zwerfhonden in Spanje wordt geschat op 2 miljoen dieren. Al deze dieren zijn zwerfdier geworden door toedoen van de mens. Een nieuwe hond wordt makkelijk aangeschaft en net zo makkelijk weer verstoten. Verboden bij de wet maar haast oncontroleerbaar in een zeer groot land met heel veel kleine landweggetjes. Eind negentiger jaren realiseerde PAWS zich dat het aantal zwerfdieren wat de kennel
bevolkte niet meer geplaatst kon worden in Spanje en zocht naar mogelijkheden in het Noorden van Europa. PAWS was daarmee een van de eersten die de grens over ging met het plaatsen van honden. De twee galgopups op de foto hier rechts – Guapa en Guapo – waren de eerste reizigers.

Tien redenen waarom er in Nederland vraag is naar Spaanse honden.

1. het karakter van de Spaanse honden is makkelijk en betrouwbaar.
2. Geen genetische defecten in geest of lichaam door inteelt in de “broodfokkerij.”
3. Honden die getest en geobserveerd zijn op hun karakter en sociale vaardigheden, een goed karakter is een voorwaarde om te mogen emigreren.
4. Een hond “op maat” van elke leeftijd, grootte, het bekend zijn of het dier met andere honden kan verblijven (groepshuisvesting bij PAWS, de honden leren met anderen om te gaan.)
5. Elk dier ouder dan 6 maanden is gesteriliseerd/gecastreerd.
6. Elk dier is getest op ziektes, twee maal een veterinaire controle voordat een dier kan reizen. Bij bemerkingen gaat het dier niet op transport, behandeling vindt in Spanje plaats.
7. PAWS plaatst alleen via goedgekeurde organisaties die een “terugkeergarantie bieden” en begeleiding geven bij de plaatsing.
8. Het bijdragen aan de vermindering van de hondenhandel waar per jaar zo’n 175.000 honden worden gefokt voor de Nederlandse markt,  waarvan velen in puppy-farms in het buitenland.
9. Bijdragen aan het verminderen van lijden van dieren die al bestaan.
10. De Nederlandse asiels zitten meestal  buiten de zomerpiek niet vol en hebben veel van de moeilijk plaatsbare rashonden zitten (Pitbull, Stafford, Herder, Rottweiler), maar een tekort aan leuke gezinshonden.

 

 

Op 16 februari jongstleden vertrok een PAWS transport met 15 honden en 4 katten plus twee chauffeurs naar Nederland. De rit door Spanje verliep vlot, de honden werden ´s avonds net over de Franse grens uitgelaten, vervolgens ging de tocht door Frankrijk om de volgende morgen vroeg in België aan te komen en daarna ging het mis. In Luik hield de transport bus er opeens mee op. Het lukte nog net, met behulp van duwen, om de bus bij een groot tankstation met supermarkt te krijgen, zodat er in ieder geval sanitaire voorzieningen waren, er iets gegeten kon worden en stond men gelukkig niet langs de snelweg. PAWS heeft een verzekering voor pech-hulp maar de dieren moesten wél verder en een reparatie afwachten zat er niet in. Inmiddels waren de asiel beheerster in Spanje en de Nederlandse PAWS vertegenwoordigster al met elkaar in contact. Zo’n vroeg telefoontje uit Spanje als er een transport onderweg is betekent niet veel goeds. Er moest vervangend vervoer gevonden worden en wel onmiddellijk. Er was één mogelijkheid die misschien snel zou kunnen werken. Twee PAWS Nederland vrijwilligers die in Zuid-Nederland wonen werden gebeld met de volgende vraag:
“De bus staat in Luik, kunnen jullie vervangende vervoer huren, naar Luik rijden, helpen om de kooien en dieren om te zetten naar een gehuurde bus en vervolgens moet degene die de bus gehuurd heeft de rest van de rit rijden (verhuur gaat op naam) met de chauffeurs en de dieren afleveren bij de diverse organisaties in Nederland, dan de donaties ophalen en terug naar het zuiden”?
Dat is nogal wat om te vragen zo vroeg op de ochtend, maar één van de twee vrijwilligers heeft in het verleden transporten voor PAWS gereden en kent de weg en de routine van het inrichten van de bus, dus dat hielp enorm. Buiten dat was hij ook die dag beschikbaar. De andere vrijwilligster heeft meermalen bij PAWS op het asiel gewerkt en wist derhalve wat er gedaan moest worden. De enige vraag die gesteld werd was:  “hoeveel vierkante meter vloeroppervlak heb je nodig” en het werd geregeld.  Aan het eind van de morgen was de gehuurde bus in Luik, alle dieren werden overgeladen en verder ging het, met nog zo´n 500 kilometer te gaan.  Een monstertocht voor de chauffeurs uit Spanje en ook een lange dag voor de derde man. De organisaties die de honden en katten zouden opnemen waren gewaarschuwd en toonden allen veel begrip voor de situatie en later aankomen dan afgesproken was geen enkel probleem.
De PAWS bus werd door de Belgische hulpdienst naar een garage gesleept en is na het weekeind gerepareerd. De terugreis enkele dagen later verliep prima. Het euvel wat de autopech veroorzaakte is vaker opgetreden en het is zaak dat de onderhoudsgarage bij elke beurt heel goed nakijkt of alles in orde is.

Aan het eind van de geplande aankomst-dag waren alle dieren afgeleverd op hun bestemming en waren mensen en gehuurde bus weer terug in Zuid-Nederland. Ondertussen was de contactpersoon voor PAWS onderweg naar Spanje voor een 10-daags verblijf bij PAWS en de omgeving. Het voelde aan alsof iedereen opeens onderweg was of weg moest, een vreemde dag die gelukkig goed afliep.

Ingrid en Adie, bedankt voor jullie hulp en adequate reactie. PAWS is met recht trots op de mensen van PAWS Nederland die zonder enig protest hun dag in de war lieten schoppen om direct aan de slag te gaan en het transport uit de brand te helpen.  De PAWS chauffeurs uit Spanje (Elianne en Fran: bedankt) hebben opnieuw bewezen ook in moeilijke situaties geweldig te kunnen handelen en over veel doorzettingsvermogen te beschikken.