Year: 2020

Het kon natuurlijk niet uitblijven dat het corona virus invloed zou gaan krijgen op de dagelijkse gang van zaken bij het asiel. Afgelopen vrijdagmiddag werd het duidelijk dat op korte termijn drastische maatregelen verwacht konden worden en dat een lock down mogelijk was.

Op zaterdagmorgen sloten vier vrijwilligers, waaronder de shelter manager, zich op binnen de hekken van het asiel om samen met de honden de verwachte lock down door te komen. Het idee hierachter is dat de vrijwilligers op het asiel gevrijwaard zijn van besmetting, zodat de zorg voor onze dieren door kan gaan. Voor de kattenafdeling, die afgesloten is van het asiel gedeelte waar de honden verblijven, komen er elke dag twee vrijwilligers die in de aparte ruimte en afdeling van de cattery blijven en verder nergens in de buurt komen, zeker niet bij de nu semi permanente verzorgers van het hondengedeelte.

Zondagavond werd de lock down afgekondigd en het beleid is streng. De bevolking mag het huis niet uit tenzij voor het kopen van eten, (ook daar totale hamstergekte) doktersbezoek en een paar andere activiteiten zoals bezoek aan een dierenarts of de bank. Op straat zijn is verboden en wordt gestraft met forse boetes. Politie controleert overal en automobilisten die geen vergunning hebben om nu te rijden worden zwaar beboet. Inmiddels zijn de grenzen gesloten en mogen er alleen nog ingezetenen van Spanje binnenkomen. Winkels zijn gesloten. Het land ligt plat. Maandag moest een van het viertal terug naar Nederland, (met de bus naar Alicante, dat kon nog) zodat er nu een groepje van drie mensen voor het gehele asiel moet zorgen. Dat is een zware taak, temeer als men dag en nacht op het asiel bent en er niet af mag. Je moet het goed met elkaar kunnen vinden. Eten en drinken en andere benodigdheden worden bij de poort gezet en door de shelter mensen binnen gehaald. Handschoenen zijn een veel gebruikt artikel.

Ook onze liefdadigheidswinkels, de grootste bron van inkomsten voor het asiel, zijn gesloten zodat er geen geld meer binnenkomt om de doorlopende kosten van verzorging, water en elektra plus dierenarts te dekken. Ondertussen worden er wel dieren bij het hek achtergelaten en we vrezen dat dit snel erger gaat worden naarmate de situatie langer duurt.

Het geplande transport naar Nederland en Engeland is afgezegd, buitenlandse vrijwilligers hebben hun verblijf af moeten zeggen. Kortom, het is op alle fronten mis en we kunnen alleen maar hopen de situatie snel mag verbeteren en dat wij in de tussentijd in staat zijn om het asiel te behoeden voor een totale sluiting en opname stop.

 

 

Als u wilt helpen zijn wij u daar dankbaar voor. Ga naar donaties op de homepage of klik op deze link en vul bij uw donatie: “gift voor PAWS-PATAS” in.

Gedurende geruime tijd bestaan er plannen om de intake kennel faciliteiten uit te breiden, het is hard nodig. Er wordt al lange tijd geld ingezameld om deze plannen te realiseren en met de hulp van een mooie donatie is het nu zover dat er een aanvang kan worden gemaakt.

De eerste werkzaamheden om meer ruimte te creëren voor nieuw binnen komende honden zijn begonnen. Op de foto’s is te zien hoe het bestaande intake-kennel blok deel gaat uitmaken van een groter geheel, waarbij aan de andere kant van de doorgang een kennelblok met vijf kennels komt. De intake kennels kijken dan uit op een 1.50 meter hoge muur die vanaf die hoogte uit hitte werende glaspanelen omhoog gaat tot aan het dak. Beide kennel blokken zullen onder één dak komen met een doorgang tussen de blokken in.

 

De vijf kennels in het nieuwe blok worden door de glaswand volledig van de buitenwereld afgesloten, hetgeen minder risico geeft of besmettingen van buiten af. Achter de glazen panelen wordt fijn gaas geplaatst zodat bij hoge temperaturen de panelen open gezet kunnen worden. Uiteraard worden ook hier desinfecterende baden voor elke kenneldeur geplaatst. De deuren van dit blok zullen niet van hekwerk zijn maar gesloten. De honden die binnenkomen gaan via een ingang met twee deuren naar binnen en naar hun isolatie kennel. Na 10 dagen en wanneer zij  in goede gezondheid verkeren,  verlaten ze hun kennel via een uitgang aan de andere kant van het gangpad naar de normale asiel behuizing, dit ook via dubbele deuren.  Met deze maatregelen wordt zoveel mogelijk contact met de buiten-omgeving vermeden.

Airconditioning kan in dit gedeelte worden toegepast en er kan mogelijk ook een luchtververser worden toegevoegd. In het nieuwe blok komen tevens een douche en een verkleed ruimte voor de vrijwilligers die in dit gedeelte werken zodat zij zonder het gebouw te verlaten hun beschermende kleding en handschoenen/schoeiels kunnen gebruiken.

 

De eerste fundatie voor de nieuwe kennels worden nu neergezet, op de foto zijn enkele steunpunten zichtbaar. Met een beetje geluk zou het project voor de zomer al een heel eind op weg kunnen zijn.

Mocht u bij willen dragen aan de bouw en realisatie van de uitbreiding kunt u uw gift overmaken via deze link onder vermelding: Gift Isolation-kennels.

Eind januari  op reis om het asiel, de vrijwilligers en natuurlijk de aanwezige dieren weer te zien. De Algemene Ledenvergadering, een jaarlijks gebeuren, werd gehouden op zaterdag 1 februari en deze vergadering is altijd een reden om naar het zuiden af te reizen, veel vrijwilligers te ontmoeten en natuurlijk ook om de asieldieren en het asiel te zien.

Vanaf Alicante Aitport is het asiel 230 km. zuidwaarts. De rit over de zo lege wegen door een afwisselend landschap met bergruggen, sommigen met sneeuw op de toppen en prachtige vergezichten blijft een plezier als je uit het zeer drukke Nederlandse verkeer komt.

Het asiel was enkele dagen tevoren getroffen door regen en hoog water, maar inmiddels was het weer geheel droog en ook de oprit naar het asiel was gerepareerd en goed berijdbaar. De weg, die door de rivier loopt, kon zonder moeite worden bereden.

Aangezien er binnen 10 dagen een transport met honden en katten naar Nederland en Duitsland zou vertrekken was het natuurlijk zaak om alle toekomstige reizigers te ontmoeten.
Goed om te zien dat er momenteel niet heel veel honden zitten, de huidige aantallen zijn nu even redelijk stabiel maar dat kan toch weer zomaar veranderen. De foto’s laten enkele van de asielbewoners zien.

 

De Algemene Ledenvergadering had een hoge opkomst aan leden. Het is plezierig dat zoveel mensen de moeite hebben genomen om te komen om te vernemen hoe het afgelopen jaar is verlopen en wat er het komend jaar te verwachten is. Tevens is deze vergadering het moment waarop veranderingen in het bestuur kunnen plaatsvinden en mensen ge-of herkozen kunnen worden. Bestuursleden van verschillende afdelingen van de organisatie hielden een korte voordracht over specifieke onderwerpen binnen hun werkgebied en uiteraard gaven de president en penningmeester elk een overzicht van de activiteiten en gebeurtenissen alsmede een uitleg over het financieel jaaroverzicht. Na afloop was er gelegenheid om wat te drinken, tapas waren uiteraard voorhanden en veel mensen bleven na afloop nog napraten en van het mooie weer genieten op het terras.

Een mooie donatie maakt dat er nu een aanvang kan worden gemaakt met het bouwen van een klein blok quarantaine kennels. Hier wordt al jaren voor gespaard, maar met hulp van de donatie kan er nu daadwerkelijk begonnen worden met de bouw. Ook dienen delen van hekwerk en stalen deuren van kennels te worden vervangen, dit staat nu ook op de lijst van klussen die gerealiseerd kunnen worden. Jonge pups zoals hier op de foto kunnen dan direct in een adequate ruimte worden opgevangen.

Tevens is er goede hoop dat een grote Engelse organisatie bereid is om met het asiel samen te werken om een grote TNR (Trap-Neuter-Release) operatie op te zetten om de zwerfkatten populatie terug te dringen. De faciliteiten die voor dit project behoeft zijn nog niet allen gerealiseerd, maar als het lukt om de benodigde ruimtes en mensen te krijgen die kunnen helpen en de gemeente haar medewerking blijft verlenen, maakt dit project een goede kans van slagen. Genoeg dingen op onze verlanglijst die we graag dit komend jaar hopen te realiseren.

Dit zijn Mickey en Minnie die in zeer slechte conditie bij de opvang aankwamen. Zij werden geadopteerd door een van onze vrijwilligers uit het buitenland en hebben nu het leven gekregen dat ze verdienen. Hoewel de vreemd gevormde oren in eerste instantie een aangeboren afwijking leken, bleek bij later onderzoek toch dat de katten verminkt zijn doordat hun oren als jonge kittens zijn afgeknipt. Minnie en Mickey zijn nu veilig en zijn gelukkig samen geadopteerd. Het is voor hen goed afgelopen.

Murdock, die we (samen met Lina) op straat vonden, is het jaar zeer goed begonnen op schoot bij z’n nieuwe baasje in Duitsland. 19 oktober jl. gevonden, t/m 12 december in een pleeggezin in Spanje gezeten en op 13 december met het transport van PAWS-PATAS meegereisd naar Duitsland, waar al snel een thuis voor deze lieverd gevonden werd.

 

Nog een verhaal met goede afloop. Mia had ooit een thuis, maar werd achtergelaten. Buurtbewoners voerden haar, maar ze verwilderde steeds meer. Gelukkig vond ze een begripvol pleeggezin die haar de tijd gaf weer aan mensen te wennen en haar dit jaar zelfs officieel adopteerde.

Het komt regelmatig voor dat een pleeggezin zo gehecht raakt aan de dieren die ze voor ons opvangen dat ze ze uiteindelijk zelf adopteren. Dat gebeurde ook met Minnie en Thumbelina, zij hebben het geluk dat ze bij hun pleegmoeder Christine en haar andere katten en honden mogen blijven wonen. Een van die andere katten is Tia, ook een PAWS-PATAS kitten uit 2018.
We ontvingen een zeer verontrustend bericht van een dame die dagelijks katten-kolonies voert in de omgeving van de opvang. Op oudjaarsdag vond ze blikjes die niet alleen gevuld waren met sardientjes, maar ook metalen pinnen bevatten. Er zijn gelukkig nog geen katten gevonden die er van gegeten lijken te hebben, maar we maken ons natuurlijk wel zorgen dat dit mogelijk geen eenmalige actie was. Zeker de mensen die zich elke dag inzetten om voor deze dieren te zorgen zijn erg ongerust na deze vondst.

Op 6 januari werd Drie Koningen gevierd in Spanje, een dag waarop families cadeautjes ontvangen. De kleine jongen Taylor was zo lief zijn zakcentjes te gebruiken om cadeautjes te kopen voor de dieren in onze opvang. Hij liet de presentjes voor ons achter bij een van onze outlet winkels in Mojacar. We zijn allen geraakt door dit lieve gebaar, enorm bedankt Taylor!

Deze knappe, lieve pup werd ‘s avonds midden op de weg gevonden en naar onze opvang gebracht. We hebben hem de naam Remi gegeven en gaan hem onderbrengen in een lokaal pleeggezin zodra we een mogelijkheid voor hem gevonden hebben.

Deze twee jonge kittens werden gevonden zonder moederpoes in de buurt. Ze zijn nog afhankelijk van moedermelk dus zullen met de fles grootgebracht moeten worden. Ze lijken verder gelukkig wel in goede gezondheid te zijn. We hebben ze de namen Rio en Olula gegeven en zullen hen onderbrengen in een lokaal pleeggezin.

Taffy en Topaz hebben een jaar in de opvang doorgebracht totdat een van onze vrijwilligers Topaz adopteerde en mee naar huis nam. Een vriend van de vrijwilliger, die slechts 20 minuten verderop woont, adopteerde Taffy en nu zien ze elkaar dus nog regelmatig. Een prachtig einde van hun verhaal in de opvang en mooi begin van de rest van hun leven.

Wat ziet ze er toch gelukkig uit! Serena (heet nu Sky) werd een paar maanden geleden achtergelaten bij de opvangpoort met acht pups. Zij vond haar thuis in Engeland en geniet daar volop van haar nieuwe leven. Geweldig om te zien.

 

Pepe werd afgelopen juli gevonden in een boodschappentas. Hij was ernstig ondervoed, maar tevens zo ziek dat hij geen eetlust had. Nu, zes maanden later, is hij volledig hersteld en heeft hij het gezin gevonden waar hij de rest van zijn leventje heerlijk op schoot wil doorbrengen. We wensen hem een geweldig leven toe.

Het asiel is, zoals bijna elk jaar een keer gebeurt, getroffen door een storm met zware regenval. Alle dieren en mensen in de opvang zijn gelukkig veilig en droog dankzij de inzet van onze vrijwilligers. Op de foto is de toegangsweg naar het asiel te zien, veranderd in een wilde rivier.

 

Tino heeft na vijf jaar in de opvang eindelijk zijn eigen thuis gevonden. Drie maanden geleden werd hij opgenomen in een pleeggezin. De pleegouder raakte zo gehecht aan Tino dat hij mag blijven. Helaas heeft Tino maar twee maanden van zijn nieuwe bestaan mogen genieten. Hij werd opeens ernstig ziek en bleek 

 

longkanker in een vergevorderd stadium te hebben zodat de beslissing om hem in te laten slapen onvermijdelijk was. We zijn dankbaar dat hij het laatste stukje van zijn leven nog buiten het asiel in een fijne omgeving heeft mogen doorbrengen, maar vinden het erg verdrietig dat het maar zo kort heeft mogen duren.

 

Tino, een  Dogo Argentino, werd ruim vijf jaar geleden in het asiel opgenomen. De hond was er slecht aan toe; onder de korsten en met een kapotte huid.

Het bleek al spoedig dat het dier aan een ernstige voedsel allergie leed, zó ernstig dat hij alleen speciaal dieetvoer mocht eten en absoluut niets anders. Eén hondenkoekje kon al voldoende zijn om de allergie in alle hevigheid te doen opvlammen. Daarmee werd Tino een van de duurste honden in het onderhoud voor het asiel.
Er werd een “potje” opgericht waar mensen speciaal voor het dieetvoer van Tino konden doneren en er stond tevens een collectebusje op het asiel voor Tino. Gelukkig stonden we er niet alleen voor: onze sponsor Medic Animal gaf nog wel eens zakken dieetvoer bij een donatie. De Stichting “Dierenhulp zonder Grenzen” was zo aardig om Tino in hun sponsor bestand op te nemen en droeg daarmee bij aan de  kosten. Tevens kan Tino niet goed tegen de zon zoals zoveel honden met weinig pigment en ook daar moest altijd rekening mee worden gehouden.

Een Dogo Argentino is een ras wat niet makkelijk te plaatsen is. In sommige Europese landen staat het ras op de lijst van “gevaarlijke honden” en dat helpt natuurlijk niet. Tino is allesbehalve gevaarlijk. Een vriendelijke en rustige hond, geen blaffer, niet gauw opgewonden en goed in de omgang met andere honden. In de omgang met mensen is hij een van de favoriete knuffelberen. Het aantal foto’s van Tino met een vrijwilliger die om zijn nek hangt zijn legio, hij was een goed fotomodel. Twee jaar geleden leek er een kans te zijn dat Tino geadopteerd kon worden in het midden van de Verenigde Staten door een stichting die dit ras helpt. Het uitzoeken van de benodigde vergunningen kostte tijd, evenals het fondsen-werven om de reis te kunnen bekostigen. Uiteindelijk bleek het toch niet mogelijk te zijn om de hond in de Verenigde Staten te mogen plaatsen.

We gingen er vanuit dat Tino de rest van zijn leven bij ons zou blijven, hij was een gewaardeerd onderdeel van het asiel geworden en hielp, zoals de bijgaande foto toont, met schoonmaken.

 

En toch kon het anders: bijna drie maanden geleden mocht Tino naar een pleeggezin waar hij drie maanden kon blijven. Dat pleeggezin heeft zes honden, Tino voegde naadloos in.  De pleegouder raakte aan Tino gehecht en een week geleden werd het duidelijk dat Tino binnenkort geadopteerd zal worden en niet meer terug hoeft naar het asiel. De verschoppeling die vijf jaar geleden het asiel binnenkwam, mag de rest van zijn leven (hij is nu 10 jaar oud), doorbrengen in een droomomgeving met een wel heel prachtig uitzicht op zee en in gezelschap van zes andere honden. Het is uiteindelijk tóch nog goed gekomen voor Tino.

 

Dank aan iedereen die gedurende de jaren heeft bijgedragen om de kosten voor Tino te dragen, het heeft enorm geholpen!

Allereerst wensen wij u allen een goed en gezond 2020 toe.

Een nieuw jaar is begonnen, een jaar vol uitdagingen voor PAWS-PATAS.

We hebben goede hoop dat 2020 verbetering mag brengen voor wat betreft de Intake kennels. Er is een ontwerp om de oude Intake-kennels geheel te renoveren/aan te passen zodat deze kennels als Quarantaine kennels kunnen gaan dienen. Dat vergt de nodige aanpassingen in structuur en betekent bouwen. Met de hulp van  vrijwilligers  plus de hulp van een sponsor die een deel van de kosten van de  materialen op zich zal nemen, bestaat nu de mogelijkheid om het project aan te pakken.

Het aantal katten wat bij ons asiel terecht komt is nog immer groot. Gelukkig mogen er regelmatig katten naar nederland komen, soms  wel 12 per transport, hetgeen de druk op het asiel of bij de pleeggezinnen wat verminderd. Hieronder op de linker foto drie Paws katten in een opvang in nederland, alle drie zijn inmiddels gereserveerd en krijgen een nieuw tehuis. De foto rechts zijn dieren die nog bij ons in het asiel zijn, maar op het volgende transport mag er weer een groepje mee naar nederland.

 

Goed nieuws is dat er vanuit de gemeente Mojacar belangstelling is om mee te werken aan een groter opgezet TNR (Trap, Neuter/Realease) programma waarbij er samengewerkt kan en mag worden met een Engelse organisatie die op grotere schaal kan werken dan ons kleine asiel. Mocht dit allemaal lukken dat is er hoop dat de sterilisatie van zwerfkatten sterk opgevoerd kan worden om zo veel dierenleed en wreedheid te voorkomen. Het aantal vergiftigingen neemt hand over hand toe, de katten sterven een gruwelijke dood maar met hen ook andere kleine dieren en (roof)vogels. Dit moet echt een keer stoppen.

Op de foto een blikje waar sardientjes in hebben gezeten, aangevuld met stalen naaldjes. Als een hongerige zwerfkat dit opeet zijn de gevolgen verschrikkelijk voor het dier. Zelfs voor ons is dit een nieuwe manier van katten ombrengen die we nog niet eerder hadden gezien.

De transportbus van het asiel, ruim zeven jaar geleden tweede-hands gekocht, is aan vervanging toe. Een deel van het benodigde bedrag is aanwezig, we hopen  over niet al te lange tijd genoeg geld bij elkaar te hebben om de oude bus in te ruilen en een jonger exemplaar aan te schaffen. De huidige bus heeft vele retour-ritten van zuid naar noord Europa achter de rug en tevens heel wat oversteken per boot over het kanaal naar Engeland en terug gemaakt. Het wordt tijd voor een welverdiend pensioen.

We hopen ook dit jaar weer vele vrijwilligers uit andere landen op het asiel te mogen ontvangen. Nederland, Duitsland en Engeland zijn de landen waar het merendeel van de buitenlandse vrijwilligers vandaan komen, maar ook andere nationaliteiten brengen tijd met onze dieren en elkaar door. Afgelopen jaar werd de capaciteit voor huisvesting uitgebreid met een grote tour-caravan die twee personen kan huisvesten.

Afgelopen jaar werden er 318 honden en katten geplaatst. waarvan een deel in het buitenland. Vijf dieren werden verenigd met hun eigenaren.150 katten werden gesteriliseerd, waaronder een deel zwerfkatten.

Pleeggezinnen hielpen door 209 dieren tijdelijk op te vangen, vooral de kwetsbare pups en kittens. De Brexit zal het plaatsen van honden in de UK bemoeilijken doordat de wetgeving niet meer aangepast zal zijn aan de Europese normen. We zullen zien wat de veranderingen voor het plaatsen gaat betekenen, maar gaan er van uit dat we in de toekomst  minder honden naar de UK kunnen brengen.