Tino heeft, na vijf jaar in het asiel, zijn droomhuis gevonden.

Tino, een  Dogo Argentino, werd ruim vijf jaar geleden in het asiel opgenomen. De hond was er slecht aan toe; onder de korsten en met een kapotte huid.

Het bleek al spoedig dat het dier aan een ernstige voedsel allergie leed, zó ernstig dat hij alleen speciaal dieetvoer mocht eten en absoluut niets anders. Eén hondenkoekje kon al voldoende zijn om de allergie in alle hevigheid te doen opvlammen. Daarmee werd Tino een van de duurste honden in het onderhoud voor het asiel.
Er werd een “potje” opgericht waar mensen speciaal voor het dieetvoer van Tino konden doneren en er stond tevens een collectebusje op het asiel voor Tino. Gelukkig stonden we er niet alleen voor: onze sponsor Medic Animal gaf nog wel eens zakken dieetvoer bij een donatie. De Stichting “Dierenhulp zonder Grenzen” was zo aardig om Tino in hun sponsor bestand op te nemen en droeg daarmee bij aan de  kosten. Tevens kan Tino niet goed tegen de zon zoals zoveel honden met weinig pigment en ook daar moest altijd rekening mee worden gehouden.

Een Dogo Argentino is een ras wat niet makkelijk te plaatsen is. In sommige Europese landen staat het ras op de lijst van “gevaarlijke honden” en dat helpt natuurlijk niet. Tino is allesbehalve gevaarlijk. Een vriendelijke en rustige hond, geen blaffer, niet gauw opgewonden en goed in de omgang met andere honden. In de omgang met mensen is hij een van de favoriete knuffelberen. Het aantal foto’s van Tino met een vrijwilliger die om zijn nek hangt zijn legio, hij was een goed fotomodel. Twee jaar geleden leek er een kans te zijn dat Tino geadopteerd kon worden in het midden van de Verenigde Staten door een stichting die dit ras helpt. Het uitzoeken van de benodigde vergunningen kostte tijd, evenals het fondsen-werven om de reis te kunnen bekostigen. Uiteindelijk bleek het toch niet mogelijk te zijn om de hond in de Verenigde Staten te mogen plaatsen.

We gingen er vanuit dat Tino de rest van zijn leven bij ons zou blijven, hij was een gewaardeerd onderdeel van het asiel geworden en hielp, zoals de bijgaande foto toont, met schoonmaken.

 

En toch kon het anders: bijna drie maanden geleden mocht Tino naar een pleeggezin waar hij drie maanden kon blijven. Dat pleeggezin heeft zes honden, Tino voegde naadloos in.  De pleegouder raakte aan Tino gehecht en een week geleden werd het duidelijk dat Tino binnenkort geadopteerd zal worden en niet meer terug hoeft naar het asiel. De verschoppeling die vijf jaar geleden het asiel binnenkwam, mag de rest van zijn leven (hij is nu 10 jaar oud), doorbrengen in een droomomgeving met een wel heel prachtig uitzicht op zee en in gezelschap van zes andere honden. Het is uiteindelijk tóch nog goed gekomen voor Tino.

 

Dank aan iedereen die gedurende de jaren heeft bijgedragen om de kosten voor Tino te dragen, het heeft enorm geholpen!

Total Page Visits: 3036 - Today Page Visits: 1