Einde van het jachtseizoen, het einde voor veel jachthonden.

Einde van het jachtseizoen in Spanje, ook het einde voor veel jachthonden.

Het einde van het jachtseizoen in Spanje betekent altijd dat er duizenden jachthonden worden verstoten of gedood. Er zijn ca. 500.000 Galgo’s in Spanje waarvan er gemiddeld 50.000 per jaar worden afgedankt. Wat het aantal “afdankers” voor de Podenco’s en Pointers betekent is niet zo duidelijk bekend, maar ook voor die rassen is het aantal afgedankte honden hoog.

In het gebied waar PAWS is gehuisvest zien we veel meer Podenco’s dan Galgo’s, maar de behandeling van de dieren is hetzelfde. Veel wreedheid en doelbewust veroorzaakt lijden om de dood zo langzaam en akelig mogelijk te laten verlopen zijn nog immer gehanteerde manieren. Bij de wet verboden, zeker. Er wordt echter niet genoeg ingegrepen door politie en publiek, wegkijken verdient nogal eens de voorkeur. Het is ook moeilijk te bewijzen aan de hand van de overblijfselen van ongechipte honden dat de dieren aan een bepaalde eigenaar toebehoorden. In dit artikel gaan we hier nu niet verder op in, maar we laten wel zien wat dat zo al betekent in het dagelijks leven voor de PAWS-medewerkers en vrijwilligers.

Enkele dagen geleden vond de asiel-manager op het weggetje naar het asiel een broodmagere dode jachthond type Galgo-cross liggen. Naast het kadaver stond een andere hond, een uitgehongerde Podenco die stuiptrekkingen vertoonde. Dit kan het gevolg zijn van vergiftiging. De nog levende hond werd in een auto getild en naar de dierenarts gebracht en getest, maar de stuiptrekkingen bleken niet onder controle te krijgen. De hond was er bijzonder slecht aan toe en kon niet meer worden gered, zodat besloten werd het dier in te laten slapen om verder lijden te voorkomen. De dode hond lag naast het weggetje en werd daarom niet opgehaald door de politie  die over de zaak werd ingelicht. Het kadaver lag náást de weg en niet op een hoofdweg en werd daarom niet al verkeersongeluk aangemerkt. Beide dieren waren in een vergevorderd stadium van verhongering.

De dierenarts die PAWS helpt vond twee weken geleden een Galgo teef met een gebroken poot op de campo. De hond had 10 één week oude pups bij zich die allen nog leefden. Onnodig te zeggen dat de moeder met een gebroken poot niet in staat was om voedsel te zoeken. Deze hond is net op tijd gevonden voordat uitdroging, honger en het voeden van 10 pups haar dood kon veroorzaken, waarna de pups eenzelfde lot zou treffen. Soms speelt het toeval een bepalende rol over leven en dood. Moeder (poot in het gips) en pups maken het goed in de ziekenboeg van de veterinaire kliniek van de dierenarts. (De moeder en pups zijn daarmee geen geregistreerde PAWS honden). PAWS bemiddelt wel bij het zoeken naar een nieuw tehuis en het regelen van transport. We weten dan ook inmiddels dat de hele familie herplaatst kan worden dus dat is een goed vooruitzicht voor deze groep honden. Over enkele maanden leven deze dieren niet meer in Spanje maar in Engeland, veilig voor uitbuiting en mishandeling/verwaarlozing.

Trieste verhalen, de realiteit en meer regel dan uitzondering voor de afgedankte jachthonden. Nog een lange weg te gaan voordat hier een eind aan komt.

PAWS blijft helpen waar dat nodig is.

Helpt u ons om dit te kunnen blijven doen?

Total Page Visits: 6236 - Today Page Visits: 1