“Waarom buitenlandse dieren hier naartoe 
halen?
In Nederland zitten de asiels ook vol”.
Dit is een fabel. De Nederlandse asiels zitten niet vol maar hebben, zo als eerder genoemd, veelal dieren die niet of nauwelijks herplaatsbaar zijn. Dit zijn bijna zonder uitzondering rashonden die van de hand worden gedaan omdat er problemen optreden of het dier niet aan de wensen voldoet. Een citaat uit het NOS journaal (maart 2017) luidt: “Nederland zelf kent bijna geen zwerfhonden meer. Mede door de aanpak van zwerfhonden zijn de asielen niet meer zo vol als voorheen. Er zitten
vooral honden die zijn afgestaan door hun eigenaar omdat ze bijvoorbeeld
gedragsproblemen hadden”.
Uiteraard is er een piek in dumpingen gedurende de vakantie periode maar over het algemeen hebben veel asiels regelmatig met een lage bezetting te maken.
Er is wél een tekort aan leuke 
gemakkelijke honden en hondjes, gezinsdieren die zich goed aanpassen en geen gezondheids/karakterproblemen kennen die veroorzaakt zijn door inteelt en door-fokken. Gewone leuke mix-hondjes van onbekende afstamming die zich niet zo gauw druk maken en beduidend minder gevoelig zijn voor kwalen en allergieën. Als dit soort honden ook nog voor een nette prijs te verkrijgen zijn en er geen 700 tot 1000 Euro voor een pup hoeft te worden betaald wordt het aanschaffen van een gezelschapshond uit het buitenland al een stuk begrijpelijker, temeer daar het merendeel van de dieren al gecastreerd/gesteriliseerd is.
Elke 
hond die door PAWS wordt geplaatst heeft een uitgebreide karakterobservatie over langere tijd achter de rug, de medewerkers kennen de honden en weten hoe ze zich presenteren en wat ze nodig hebben. Dit gaat bij de broodfok niet op: 11 pups bij een teef, alle 11 goed want: geld waard. R. F.