Overzicht van de maand mei bij het asiel, verhaal Marlena.

Patrick, een dakloze man, was een bekende verschijning voor velen in de omgeving van Mojácar. Hij bracht zijn tijd vaak door buiten de tabakswinkel dichtbij het Puntazo hotel tot dit werd gesloten. Daarna  was Patrick buiten bij de supermarkt Consum te vinden. Oorspronkelijk kwam Patrick vele jaren geleden vanuit Frankrijk naar Spanje. Hij leefde op straat, zoals hij graag zijn leven leidde.

Zo’n 11 of 12 jaar geleden kreeg hij zijn hond “Marlene”, toen nog een jonge pup. Gedurende de winter droeg Marlene een warme jas en had ze een dikke deken om op te liggen. Patrick zorgde ervoor dat ze het altijd warm genoeg had. In de zomer zorgde hij voor voldoende water en schaduw. Patrick zorgde ervoor dat Marlena een goed leven had, waarin het haar aan niets ontbrak. De twee waren altijd samen totdat Patrick in december zo ziek werd dat hij moest worden opgenomen in het ziekenhuis.

Een lokale dierenarts nam contact op met PAWS-PATAS en vroeg of we konden helpen. Zo kwam Marlene naar onze opvang. Het kostte wat tijd voor haar om te wennen, ze was niet gewend aan het leven in een dierenopvang en ze miste haar baas Patrick erg.

Helaas overleed Patrick in Februari, waardoor Marlene geen baas meer had om naartoe terug te keren. Ze was erg geliefd in onze opvang, maar we gunden haar nog een echt thuis, lokaal in Spanje, om haar laatste jaren door te brengen.

Helaas hebben we geheel onverwacht afscheid moeten nemen van Marlene.
Ze kreeg plots een herseninfarct en werd met spoed naar de dierenarts gebracht. Helaas kon deze niets meer voor haar doen en was euthanasie de meest humane optie. Ondanks het verdriet is het een troostende gedachte voor ons dat ze nu weer samen is met haar goede vriend Patrick.

Deze maand kwam deze pup binnen in onze opvang. Hij werd gevonden in een afgelegen gebied, erg mager, vol teken en vlooien. Zijn huid was in slechte conditie. Hij is pas 8 weken oud en kon gelukkig naar een pleeggezin gaan, waar hij alle zorg krijgt die hij nodig heeft. Het kleintje gaat nu door het leven onder de naam Diesel.

   

We konden voorzien dat als de lockdown versoepelt zou worden en autorijden weer mag, er bijna direct dieren bij de poort achtergelaten zouden worden. Dat gebeurde dan ook snel.
Een hond (Fenna) aan een ketting, een krat met haar vier puppies van 3,5 maanden oud, kratjes met poezen en kittens.
En dit is nog maar het begin. We verwachten het ergste: een overweldigend aantal verstoten dieren.Er zullen ook veel huisdieren langs de weg of op de campo uit de auto worden gezet.
We zijn wel wat gewend, maar de komende periode zal heel moeilijk worden. Zwaar voor onze mensen op het asiel die al zoveel extra hebben gedaan in verband met het corona virus, waardoor uit veiligheidsoverwegingen en het reisverbod een minimale bezetting van vrijwilligers werd ingevoerd.

 

Vorig voorjaar maakten we melding van een Mastiff teef die langs de weg en over de campo zwierf, doodsbang en zwaar vermagerd. We plaatsen een video van haar en mochten zelfs enkele donaties ontvangen uit Nederland om de voerkosten te dekken. Twee vrijwilligsters hebben gedurende lange tijd getracht dit dier te voeren en haar vertrouwen te winnen, maar het was onmogelijk om in de buurt te komen en de vangkooi werd niet benaderd. Week na week ging men dagelijks op pad om de hond te voeren, maar op een dag was de teef verdwenen en we vreesden dat de hond was doodgeschoten door jagers. Kort geleden bleek de teef teruggekeerd in het gebied waar zij vorig jaar verbleef en deze keer lukte het dezelfde vrijwilligers uiteindelijk om met de hond in contact te komen en haar mee te nemen naar huis. De hond mag bij hen blijven totdat zij klaar is om geplaatst te worden. De teef is erg timide, de triestheid van een hard leven straalt eraf, maar ze is veilig en eet goed. Dat we heel erg blij zijn mag duidelijk zijn. Soms loopt een naar verhaal goed af.

De corona situatie in spanje wordt wat beter, fase 2 van de lock down wordt binnenkort ingevoerd, winkels mogen weer open, autorijden is zonder vergunning toegestaan. Binnenkort mogen er ook weer beperkt vluchten worden uitgevoerd op spanje, maar nog niet uit alle landen. Luchthaven Malaga opent en Alicante zal spoedig volgen. We hopen over afzienbare tijd weer buitenlandse vrijwilligers te mogen begroeten.

Verslag van de huidige situatie rond het asiel.

Het aantal dieren wat de afgelopen periode gedumpt is, ondanks de lockdown, toch nog hoog.

Er worden minder dieren bij de poort achtergelaten wat begrijpelijk is als men bedenkt hoe streng de Spaanse politie en militairen de regels van de lockdown controleerden: “autorijden alleen toegestaan met een vergunning”. Overtredingen worden bestraft met forse boetes en dat wordt serieus genomen. Daarentegen worden er nu veel dieren gedumpt op de campo, bij of in vuilnisbakken of op straat. Als zij geluk hebben en door een voorbijganger worden meegenomen of het asiel krijgt een melding van een noodgeval is er nog hoop, maar wij weten dat we slechts de top van de ijsberg zien.

Veel jonge hulpbehoevende dieren worden achtergelaten op afgelegen plekken en worden nooit gevonden. Nu het autoverkeer langzaam weer toe mag nemen, verwachten we een grote toename van dieren die bij het asiel achter gelaten gaan worden. Voor veel mensen die hun baan kwijt zijn geraakt worden de uitgaven voor een huisdier te hoog.

We hopen dat het meevalt, maar de realiteit zou wel eens hard kunnen zijn.

 Vier dagen geleden had PAWS-PATAS 84 honden/puppies en 62 katten/kittens om voor te zorgen. Niet alle dieren verblijven in het asiel, er zijn ook de nodige pups en kittens die in een pleeggezin verblijven. Nu de Corona-maatregelen iets minder streng worden, kunnen er ook weer dieren lokaal worden geplaatst en dat is natuurlijk goed nieuws. En dat gebeurt gelukkig ook al weer.

De zeer jonge kittens die in pleeggezinnen verblijven kunnen voorlopig nog niet weg, maar tot nu toe is het gelukt om zelfs de allerjongste diertjes in leven te houden en allen zijn op weg om gezonde kittens te worden. Zij kunnen nu allemaal al zelfstandig  eten, hoewel er nog wel een flesvoeding bij wordt gegeven. Knap werk van de pleegouders. Elke vier uur de klok rond flesvoedingen voor vier kittens is een vermoeiend ritme.

 

Kini doet het naar omstandigheden goed, zij eet graag en dat is van groot belang. Kini is ondanks alles wat haar is aangedaan een lieve hond gebleven. Langs deze weg willen we een ieder hartelijk bedanken voor de reacties op onze oproep om ons te steunen met een donatie om de kosten van de behandeling voor Kini op te kunnen brengen. Zover we konden zien, is de helft van de donaties voor Kini afkomstig van nederlandse mensen. Hartverwarmend om te mogen ervaren dat afstand geen belemmering is om het asiel te steunen om het reddings-werk te kunnen uitvoeren.

 

Ondertussen zijn de “locales” (winkeltjes) zich aan het voorbereiden om binnenkort weer te openen. Er zullen veel maatregelen moeten worden genomen om veilig te kunnen werken, maar het is haalbaar om alle reguleringen uit te voeren. Het betekent veel ontsmetten, inclusief alle voorwerpen en kleding die te koop wordt aangeboden. Niet meer dan twee klanten per keer in de zaak, handgel, afstand regels. Het verhaal is bekend.

 We hopen dat er op afzienbare tijd weer vluchten naar Spanje worden opgestart en dat we weer buitenlandse vrijwilligers mogen begroeten op het asiel. Enkele van onze vaste vrijwilligers zijn weer teruggekomen, men mag weer in het asiel werken onder de strikte regels. Een hele vooruitgang voor het team.