Month: January 2020

Tino, een  Dogo Argentino, werd ruim vijf jaar geleden in het asiel opgenomen. De hond was er slecht aan toe; onder de korsten en met een kapotte huid.

Het bleek al spoedig dat het dier aan een ernstige voedsel allergie leed, zó ernstig dat hij alleen speciaal dieetvoer mocht eten en absoluut niets anders. Eén hondenkoekje kon al voldoende zijn om de allergie in alle hevigheid te doen opvlammen. Daarmee werd Tino een van de duurste honden in het onderhoud voor het asiel.
Er werd een “potje” opgericht waar mensen speciaal voor het dieetvoer van Tino konden doneren en er stond tevens een collectebusje op het asiel voor Tino. Gelukkig stonden we er niet alleen voor: onze sponsor Medic Animal gaf nog wel eens zakken dieetvoer bij een donatie. De Stichting “Dierenhulp zonder Grenzen” was zo aardig om Tino in hun sponsor bestand op te nemen en droeg daarmee bij aan de  kosten. Tevens kan Tino niet goed tegen de zon zoals zoveel honden met weinig pigment en ook daar moest altijd rekening mee worden gehouden.

Een Dogo Argentino is een ras wat niet makkelijk te plaatsen is. In sommige Europese landen staat het ras op de lijst van “gevaarlijke honden” en dat helpt natuurlijk niet. Tino is allesbehalve gevaarlijk. Een vriendelijke en rustige hond, geen blaffer, niet gauw opgewonden en goed in de omgang met andere honden. In de omgang met mensen is hij een van de favoriete knuffelberen. Het aantal foto’s van Tino met een vrijwilliger die om zijn nek hangt zijn legio, hij was een goed fotomodel. Twee jaar geleden leek er een kans te zijn dat Tino geadopteerd kon worden in het midden van de Verenigde Staten door een stichting die dit ras helpt. Het uitzoeken van de benodigde vergunningen kostte tijd, evenals het fondsen-werven om de reis te kunnen bekostigen. Uiteindelijk bleek het toch niet mogelijk te zijn om de hond in de Verenigde Staten te mogen plaatsen.

We gingen er vanuit dat Tino de rest van zijn leven bij ons zou blijven, hij was een gewaardeerd onderdeel van het asiel geworden en hielp, zoals de bijgaande foto toont, met schoonmaken.

 

En toch kon het anders: bijna drie maanden geleden mocht Tino naar een pleeggezin waar hij drie maanden kon blijven. Dat pleeggezin heeft zes honden, Tino voegde naadloos in.  De pleegouder raakte aan Tino gehecht en een week geleden werd het duidelijk dat Tino binnenkort geadopteerd zal worden en niet meer terug hoeft naar het asiel. De verschoppeling die vijf jaar geleden het asiel binnenkwam, mag de rest van zijn leven (hij is nu 10 jaar oud), doorbrengen in een droomomgeving met een wel heel prachtig uitzicht op zee en in gezelschap van zes andere honden. Het is uiteindelijk tóch nog goed gekomen voor Tino.

 

Dank aan iedereen die gedurende de jaren heeft bijgedragen om de kosten voor Tino te dragen, het heeft enorm geholpen!

Allereerst wensen wij u allen een goed en gezond 2020 toe.

Een nieuw jaar is begonnen, een jaar vol uitdagingen voor PAWS-PATAS.

We hebben goede hoop dat 2020 verbetering mag brengen voor wat betreft de Intake kennels. Er is een ontwerp om de oude Intake-kennels geheel te renoveren/aan te passen zodat deze kennels als Quarantaine kennels kunnen gaan dienen. Dat vergt de nodige aanpassingen in structuur en betekent bouwen. Met de hulp van  vrijwilligers  plus de hulp van een sponsor die een deel van de kosten van de  materialen op zich zal nemen, bestaat nu de mogelijkheid om het project aan te pakken.

Het aantal katten wat bij ons asiel terecht komt is nog immer groot. Gelukkig mogen er regelmatig katten naar nederland komen, soms  wel 12 per transport, hetgeen de druk op het asiel of bij de pleeggezinnen wat verminderd. Hieronder op de linker foto drie Paws katten in een opvang in nederland, alle drie zijn inmiddels gereserveerd en krijgen een nieuw tehuis. De foto rechts zijn dieren die nog bij ons in het asiel zijn, maar op het volgende transport mag er weer een groepje mee naar nederland.

 

Goed nieuws is dat er vanuit de gemeente Mojacar belangstelling is om mee te werken aan een groter opgezet TNR (Trap, Neuter/Realease) programma waarbij er samengewerkt kan en mag worden met een Engelse organisatie die op grotere schaal kan werken dan ons kleine asiel. Mocht dit allemaal lukken dat is er hoop dat de sterilisatie van zwerfkatten sterk opgevoerd kan worden om zo veel dierenleed en wreedheid te voorkomen. Het aantal vergiftigingen neemt hand over hand toe, de katten sterven een gruwelijke dood maar met hen ook andere kleine dieren en (roof)vogels. Dit moet echt een keer stoppen.

Op de foto een blikje waar sardientjes in hebben gezeten, aangevuld met stalen naaldjes. Als een hongerige zwerfkat dit opeet zijn de gevolgen verschrikkelijk voor het dier. Zelfs voor ons is dit een nieuwe manier van katten ombrengen die we nog niet eerder hadden gezien.

De transportbus van het asiel, ruim zeven jaar geleden tweede-hands gekocht, is aan vervanging toe. Een deel van het benodigde bedrag is aanwezig, we hopen  over niet al te lange tijd genoeg geld bij elkaar te hebben om de oude bus in te ruilen en een jonger exemplaar aan te schaffen. De huidige bus heeft vele retour-ritten van zuid naar noord Europa achter de rug en tevens heel wat oversteken per boot over het kanaal naar Engeland en terug gemaakt. Het wordt tijd voor een welverdiend pensioen.

We hopen ook dit jaar weer vele vrijwilligers uit andere landen op het asiel te mogen ontvangen. Nederland, Duitsland en Engeland zijn de landen waar het merendeel van de buitenlandse vrijwilligers vandaan komen, maar ook andere nationaliteiten brengen tijd met onze dieren en elkaar door. Afgelopen jaar werd de capaciteit voor huisvesting uitgebreid met een grote tour-caravan die twee personen kan huisvesten.

Afgelopen jaar werden er 318 honden en katten geplaatst. waarvan een deel in het buitenland. Vijf dieren werden verenigd met hun eigenaren.150 katten werden gesteriliseerd, waaronder een deel zwerfkatten.

Pleeggezinnen hielpen door 209 dieren tijdelijk op te vangen, vooral de kwetsbare pups en kittens. De Brexit zal het plaatsen van honden in de UK bemoeilijken doordat de wetgeving niet meer aangepast zal zijn aan de Europese normen. We zullen zien wat de veranderingen voor het plaatsen gaat betekenen, maar gaan er van uit dat we in de toekomst  minder honden naar de UK kunnen brengen.