Donderdag 18 januari was de dag waarop de reis naar Spanje zou beginnen. Woensdag waren de weersvoorspellingen zo slecht dat het raadzaam leek direct een hotel te boeken op de luchthaven van Eindhoven om daar de nacht door te brengen. Gezien de westerstorm bleek dat een goed idee. Het luchtverkeer werd om 09.00 uur stilgelegd en daarna volgden enkele uren waarin veel vluchten werden geannuleerd, ook op Spanje, maar de middagvlucht naar Alicante bleef op de borden. Tegen 13.00 kwam er weer beweging. De toestellen voor Insbruck en Alicante stonden opgesteld maar aangezien de bemanningen vast zaten in de verkeerschaos werd er nog even niet gevlogen. Na 1.5 uur toch onderweg, rustige vlucht met prachtige uitzichten op de besneeuwde Pyreneeën. Vervolgens per huurauto naar het NW Murcia, de eerste stop voor drie dagen.
Drie dagen in NW-Murcia waarbij verschillende ritten door de omgeving werden gemaakt gaven een goed beeld van de klimaat situatie.De droogte in Spanje is schrikbarend; een heel jaar zonder regen in de provincie Murcia .
Het gebied beleeft de droogste winter sedert vele jaren. Het land is volledig uitgedroogd, bruin en kaal. De grote graanvelden die in de winter braak liggen zijn normaal in deze periode volledig groen 
en vormen een bron van voedsel voor de schaapskuddes en uiteraard aan wilde dieren. Nu valt er niets te grazen. De herders voeren hun kuddes overgebleven fruit en moeten stro inkopen om bij te voeren. De dieren dwalen over een uitgedroogde vlakte.
Vanuit het vliegtuig was goed te zien hoe weinig water de stuwmeren nog bevatten. De herdershondjes leiden een hard bestaan. Hun huisvesting is niet altijd aangepast aan hitte of kou (het was s’nachts 2 graden). Wanneer er niet wordt gewerkt liggen de dieren aan de ketting. Op maandag onderweg naar het zuiden waar de temperaturen al een stuk hoger zijn.
Een PAWS-PATAS vrijwilligster heeft een moederpoes met drie kittens onder haar hoede genomen. De moederpoes en haar dochter zijn inmiddels gesteriliseerd, de katertjes zijn binnenkort aan de beurt. De moederpoes is al een stuk minder schuw en de kinderen volgen aarzelend. De hele familie slaapt s´nachts in een afgedekte bench met dekens erin op het terras en wennen langzaam aan mensen. Allemaal zwart-wit, een mooi gezicht.
Inmiddels de tweede dag in Andalucia, 
prettig warm weer maar ook hier een volledig uitgedroogd landschap waarbij het opvalt dat de bergen zijn nu bruin in plaats van groen, een verontrustend gezicht. De zee is prachtig en het is altijd leuk om dat blauwe water te zien bij terugkomst aan de kust.
In het asiel verblijven nog enkele vertrouwde honden die al lang aanwezig zijn maar uiteraard ook nieuwe snuiten en een groep jonge dieren.
Er zijn op dit moment vijf Nederlands sprekende vrijwilligers die op het terrein verblijven.
Ook de half Nederlandse/half Duitse Maaike is naar PAWS-PATAS gekomen om ons te helpen met de verzorging van de dieren. Zij werd al snel verliefd op onze prachtige Bruno. Maaike is met Bruno gaan trainen en heeft hem al wat basiscommando’s geleerd. Bruno doet het erg goed en vind al die extra aandacht natuurlijk erg leuk.
De Nederlandse Gea werd net als veel van onze vrijwilligers verliefd op onze honden, in het bijzonder Aina en zij wilde zelfs niet terug naar huis. Het goede nieuws is dat zij volgend jaar weer terugkomt. We zijn dankbaar voor de hulp van al onze geweldige vrijwilligers. Bedankt voor al jullie hulp en we hopen jullie ooit weer terug te mogen zien bij PAWS-PATAS!
graag planten uit de pot haalt en de andere kat al tot spelen heeft aangezet. Zo te zien heeft de hond ook geen keus, Diego ligt graag warm en veilig en de hond heeft zich maar aan te passen. (laatste foto onderaan).
