De afgelopen maand kwam er een telefoontje binnen dat er 9 heel kleine pups in iemands achtertuin waren achtergelaten. Bij aankomst in de opvang bleken de diertjes inderdaad erg klein, maar ook mager, onderkoeld en uitgedroogd te zijn. 
De pups zijn vernoemd naar de Mario Bros karakters. Een van de pups, die we Yoshi hadden genoemd, had geen ogen en is helaas de volgende ochtend overleden. Met 3 kacheltjes in het kantoor waar de pups verbleven zijn de diertjes uiteindelijk opgewarmd. Twee pups wilden niet drinken dus hebben deze kleintjes wat tijd in de dierenkliniek aan een infuus doorgebracht. Dankzij ons geweldige team van internationale vrijwilligers drinken alle pups nu zelfstandig.
De dames hebben geweldig werk verricht door de kleintjes om de 1.5 uur flessenvoeding te geven. Het was een zware week, maar door hun doorzettingsvermogen is al de inspanning succesvol geweest en het gaat inmiddels erg goed met de Mario Bros pups. De puppies zijn inmiddels 6 weken oud en hebben hun eerste vaccinaties achter de rug. Het zijn drie teefjes en vijf reutjes, stuk voor stuk prachtig om te zien. De kleintjes zijn nog te jong om te reizen dus momenteel enkel beschikbaar voor adoptie in Spanje.
We ontvingen onderstaande mooie donatie van Podencolove uit België. Onze vrijwilligers blijven zo lekker warm en hond Scarlet wilde ook graag meedoen aan het fotomoment. We zijn dankbaar dat we deze warme donatie mochten ontvangen.
Vrijwilligers zijn van levensbelang voor ons. Zonder hen kunnen we ons werk niet voortzetten. Het is hard werken, maar de liefde en voldoening die je terugkrijgt van de dieren maakt het allemaal waard.
We hebben nog accomodaties beschikbaar voor december en januari. Wil jij ook vrijwilligerswerk doen of een stage lopen in ons asiel in Spanje? Kijk voor meer info op de website: www.paws-patas.org
De nieuwbouw voor de opvang van katten in de cattery vordert, er is zelfs in enkele verblijven vloerverwarming aangelegd, iets wat de toekomstige bewoners vast zeer zullen waarderen.
We zijn dol op verhalen met een goed einde. Velen zullen zich Bump nog herinneren, een kitten dat door een vrijwilliger op de weg werd gevonden en met spoed operatieve hulp nodig had. Dankzij de steun van onze volgers op sociale media werd er genoeg geld gedoneerd om de medische kosten voor Bump te dekken. Bump heeft inmiddels haar nieuwe thuis gevonden samen met kitten Rosie. De twee zijn al helemaal thuis in het gezin en maken het erg goed.
Passion en Pandora werden recentelijk geadopteerd en gaan aan hun nieuwe leven beginnen. We wensen de pups en hun nieuwe familie samen een prachtig leven toe.
Ook lieve Albert en Pablo hebben de opvang verlaten en gaan een prachtige toekomst tegemoet.
Deze honden en katten zijn afgelopen maand allemaal aan hun nieuwe leven begonnen. We zijn iedereen die deze dieren een tweede kans hebben gegeven enorm dankbaar.
Het afgelopen jaar was opnieuw zwaar voor de mensen die op het asiel werken. Zowel de hondenkennels als de cattery kampten met een groot aantal dieren. Met veel creativiteit en inzet van alle vrijwilligers en de pleeggezinnen is het tot nu toe nog gelukt om alle dieren een onderdak te verlenen. Het aantal achtergelaten puppies is groter dan ooit en ook de cattery kampt met een niet aflatende stroom kittens.
Gelukkig worden er wel steeds meer dieren lokaal geplaatst, hetgeen de tijd dat een dier in het asiel moet verblijven natuurlijk verkort. De plaatsingen van honden in de UK is na Brexit onveranderd gebleven; de transporten konden ondanks Corona toch gecontinueerd worden en ook in Nederland vonden vonden honden en katten een nieuw tehuis.
Namens het bestuur en alle vrijwilligers van PAWS/PATAS willen wij een ieder bedanken die geïnteresseerd is in het asiel alsmede alle de mensen die het afgelopen jaar op welke wijze dan ook het asiel en zijn bewoners hebben ondersteund. Elke adoptie en elke bijdrage telt en helpt om er voor te zorgen dat het asiel, ook in moeilijke tijden, kan blijven doen waar het voor bedoeld is: “Het verlenen van hulp en zorg aan die dieren die niet meer voor zichzelf kunnen zorgen.”
Wij wensen u fijne kerstdagen en een gezond en goed 2022 toe.
Artikel: De galgo in the rivierbedding.
Gedurende twee jaar leefde de “riverbed galgo”, nu Moet geheten, als een zwerfhond op de campo in de buurt van een grindwinning. Zij bracht in die tijd vier nesten groot, overlevend op de konijnen waar ze op joeg en etensrestjes die vrachtwagen chauffeurs van de lorries voor haar achterlieten. Niemand kon bij de hond in de buurt komen, de hond was té schuw en voorzichtig. Totdat Daphne, een vrijwilligster haar hart verloor aan deze hond en besloot niet op te geven om het dier te vangen. Dat betekende dat vanaf juni Daphne elke dag naar de rivierbedding reed om water en voer voor Moet achter te laten. Stukje bij beetje begon de galgo Daphne te vertrouwen en stond zij op Daphne te wachten, maar wel op een veilige afstand.
PAWS/PATAS bouwde een grote vangkooi die werd opgezet vastgeketend aan een telefoonpaal. Daphne plaatste het voer elke dag een heel klein beetje dichter bij de vangkooi en uiteindelijk in de kooi. De hond ging alleen de kooi binnen als Daphne wegreed met haar auto. Deze routine duurde drie maanden en de galgo leek opnieuw puppies te verwachten. Juist toen de hond makkelijker de kooi inging werd deze gestolen. Er werd een nieuwe kooi gebouwd maar deze had een andere constructie en moest elke avond worden afgebroken om diefstal te voorkomen. De galgo vond dit allemaal erg verontrustend en zo bleef het heel moeilijk om het dier te vangen.
Vervolgens moest Daphne twee weken stoppen met haar vangpogingen daar de pups elke dag geboren konden worden. De teef verdween gedurende twee dagen en in die tijd werden de pups geboren, waarbij de moeder er voor gezorgd had dat de jongen heel goed verstopt waren. Daphne vond het nest op ca. een halve kilometer afstand aan de andere kant van de rivierbedding.
De kooi werd weer opgezet en kon nu blijven staan daar de hond een goed verborgen plek had opgezocht. Desondanks bestond het risico dat de diertjes zouden worden ontdekt en zouden worden meegenomen door jagers. Daarom werden de pups naar het asiel gebracht waar zij veilig waren. Twee pups werden overdag enige tijd in de kooi gebracht in de hoop dat de moeder naar binnen zou gaan, maar de teef ging helaas niet de kooi in.
De volgende dag werden de pups opnieuw naar de kooi gebracht en deze keer liep de teef de kooi in, drie poten binnen en nog één achterpoot buiten de kooi. Ze keerde echter om, liep enkele rondjes rond de kooi en wandelde vervolgens in één keer naar binnen naar haar pups. De deur klapte dicht en Moet werd met de twee pups naar het asiel gebracht waar de familie weer werd herenigd.
Verbazingwekkend genoeg is Moet nu niet meer schuw naar mensen, ze wil best aangehaald worden en vind de nabijheid van mensen geen probleem meer. Na vier nesten pups, twee vangkooien, twee verschillende locaties en maanden van geduldig wachten in een auto slaagde Daphne er in om Moet te redden. Een verhaal dat goed afliep, passend in deze kersttijd.